300-
வானம் கொறிக்கும் பறவைக்கு
தானியமாகிறது
மழை
301-
நீண்ட சுவர்
உலகத்தை மறைக்கிறது
ஒற்றை ஜன்னல்
உலகத்தை இணைக்கிறது
302-
மிதந்தபோது
இறந்துபோனேன்
இறந்தபோது
புதைந்துபோனேன்
303-
தனியாய்
எனக்கெதுவும்
அடையாளமில்லை
எல்லாமே அன்புதான்
304-
கடல் உண்ட மலைப்பாம்பு
இறந்துபோனது
விக்கல் எடுத்து
305-
நுனி நாக்கில்
முறிந்து கிடக்கும் மரம்
சொற்களின் பாரம் தாங்காமல்
Nice poem......
ReplyDelete305 was very much impressed me...woderful
Thanks Kalpana.
ReplyDelete