தெரியவில்லை

வட்டத்தை 

ஏன் சதுரம் போல் 

வரைகிறீர்கள் என்றவரும்

சதுரத்தை 

ஏன் வட்டம் போல் 

பார்க்கிறீர்கள் என்றவரும் 

வடிவச் சிக்கலில் 

இருந்தார்களா 

மனச் சிக்கலில் 

இருந்தார்களா 

என்று தெரியவில்லை 

இந்தக் காத்திருப்பில்

இந்தக் காத்திருப்பில்

பொறாமை உதிர்ந்தது

வன்மம் உதிர்ந்தது

தேவையில்லாமல்

அதுவாய் சேர்ந்து போன

அத்தனையும் உதிர்ந்தன

நானும் உதிர்ந்தேன்

புதிதானேன்

நினைவின் ஆழத்தில்

நினைவின் ஆழத்தில்
இந்தச் சொற்கள்
என்ன செய்யும்

தவம் செய்யும்

பழுதான கடிகாரம்

அரசு பழுதாகி விட்டதா
அரசு இயந்திரம்
பழுதாகி விட்டதா
கேட்கிறார் ஒருவர்

அது அவர்களுக்குத்
தெரியுமா தெரியாதா
கேட்கிறார் இன்னொருவர்

கேட்டபடியே
நடக்கிறேன் நான்
பழுதான கடிகாரத்தில்
மணி பார்க்க முடியாமல்

உரையாடல்

பேசுவதில் தொடங்கி

மெளனத்தில் முடிகிறது

நல்ல உரையாடல்

என்றார் ஒருவர்

மெளனத்தில் தொடங்கி

பேச்சில் முடிகிறது

சிறந்த உரையாடல்

என்றார் இன்னொருவர்

மெளனத்தில் தொடங்கி

மெளனத்தில் முடிகிறது

அழகான உரையாடல்

என்றார் மற்றொருவர்

உங்களை யார் சொல்லச் சொன்னது

லாவகத்துடன்

விசிலடித்தபடி

புன்னகைச் சித்திரமாய்

சைக்கிள் ஓட்டிச் செல்லும் அவரை

நான் ரசித்துக் கொண்டிருக்கும் போது

அந்த முதியவருக்கு

வயது எண்பது என்று

உங்களை யார்

என்னிடம் வந்து

சொல்லச் சொன்னது

சாத்தானிடம் வாங்கிய கடன்

சாத்தானிடம்
கடன் வாங்கியது
தப்பாய்ப் போயிற்று
கூட்டுத் தொகையை
மாற்றி மாற்றி
இன்னும்
கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது

முதலில் மீன் தொட்டி இறந்து போனது

உங்கள் வன்மம்
கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க
யாருக்கும் தெரியாதது போல்
சமயோஜிதமாக
தள்ளி உடைத்தீர்கள்
முதலில் மீன் தொட்டி
இறந்து போனது
இப்போது மீன்கள்
இறந்து கொண்டிருக்கின்றன

கனவில் வந்த வரிகள்

கனவில் வந்த வரிகளில்

பாடல் செய்தேன்

பாடியபடியே

உறங்கி விட்டேன்

விடிந்து எழுந்த பின்

சொற்கள் எதுவும்

நினைவில் இல்லை

இசை வடிவம் மட்டும்

அங்குமிங்குமாய்

கேட்டுக்கொண்டிருந்தது

கருத்து

நீங்கள் முதலில்
சொன்னக் கருத்தும்
இப்போது
சொன்னக் கருத்தும்
முரண்படுகிறதே
கவனித்தீர்களா

கவலைப்படாதே
அடுத்துச் சொல்லப்போவதில்
அதைச் சரி செய்து விடலாம்

விரிந்து கிடக்கிறது கேள்வி

பறவையை விட்டு

ஏன் பிரிந்தாய்
சிறகிடம் கேட்டேன்
நீந்திப் பழக என
பதில் வந்தது
-------
கால்களின் கீழே
விரிந்து கிடக்கிறது கேள்வி
கடந்து போனால்
கண்டடையலாம்
பதிலையும் என்னையும்
--------
இந்தப் பூச்செடி
தலை அசைத்து
ஏதோ சொல்கிறது
என்ன என்றுதான்
தெரியவில்லை
-----
உன்னைப்
பார்க்க விரும்பவில்லை
உணர விரும்புகிறேன்
----
பிறந்த பூனைக்குட்டி
கண் விழிப்பதைப் போல
என் சொற்கள்
உன்னைப் பார்க்கின்றன
------
ரயில் போய்விட்டது
தண்டவாளத்தில்
ரத்தம் மின்னுகிறது
தூரத்திலிருந்து
ஆடு மேய்க்கும் சிறுமி
சத்தமிட்டபடியே
வேகமாக
ஓடி வந்துகொண்டிருக்கிறாள்
-------
வனமே
உன்னைப் பாட
ஒரு புல்லாங்குழல்
கொடு
போதும்
------
வளைந்து செல்லும்
நீண்ட கோட்டை
வரைந்து
நதி என்கிறாள் குழந்தை
இல்லை என்பது போல் பார்க்க
அதிலிருந்து நீரள்ளி
முகத்தில் தெளிக்கிறாள்
------
கிரீடம்
நசுங்கிப் போய்
துருபிடித்து விட்டது
ஆனாலும்
ராஜ ரோஷம்
குறையவில்லை
-------
கம்பியை
கிளையாக்கியது
அமர்ந்து போன பறவை
------
நான் ஓய்வெடுக்க விரும்பும்
நாற்காலியை
உங்களை யார்
இப்போதே
செய்யச் சொன்னது

-குங்குமம் இதழில் (10.8.2015) வெளியானது-

எனது பிரார்த்தனை

கதை படிக்கும் முதியவரை
வரைந்து காட்டுகிறாள் குழந்தை
எனது பிரார்த்தனை எல்லாம்
அவர் இறந்து போவதற்குள்
அந்தப் புத்தகத்தை
படித்து விட வேண்டும்
என்பதுதான்

அம்மணமாக ஓடுகிறான்

அம்மணமாக ஓடுகிறான்
பைத்தியக்காரன் என்றவர்கள்
வேடிக்கைப் பார்த்தார்கள்
அம்மணமாக ஓடுகிறான்
மனிதன் என்றவர்
ஆடை கொடுக்க
ஓடிக்கொண்டிருந்தார்

அருகில்...

அருகில் போய்
விலக்கி இருக்கலாம்
காப்பாற்றி இருக்கலாம்
ஏதேனும் செய்திருக்கலாம்
வன்மம் மோதி
மனிதம் சாய்ந்தது
என்ற வரியுடன்
தன் கடமையை
முடித்துக் கொண்டார்

தற்கொலைக் கவிதை

தண்டவாளத்தில்

தலை வைத்து

அவன் தற்கொலைக் கவிதையை

யோசித்துக்கொண்டிருந்தான்

வியூகங்கள்

பாதைகளை
மாற்றி வைக்கிறீர்கள்
வியூகங்களால்
வந்தடைகிறேன் 

ரயில்

ரயில்
ஓட்டுபவரின் கண்களால் பார்க்கிறது
என்றாள் குழந்தை
அப்போது ரயில்
ஒரு பாலத்தின் மீது
போய்க் கொண்டிருந்தது
அதை நான்
குழந்தையின் கண்களால்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்

என்னைப் பார்த்து

என்னைப் பார்த்து
கருணையோடு
புன்னகைக்கும் பெண்ணுக்கு
பார்வை இல்லை என்று
நீங்கள் சொல்வதை
என்னால் ஒப்புக்கொள்ள முடியாது

எப்படி கிடைத்தாய்?

ஒரு முறை
தான் தொலைந்து போனதை
சொன்னாள் சிறுமி மன்யா

எப்படி கிடைத்தாய்?
கேட்டேன்

நானே கண்டுபிடித்து
வந்து விட்டேன்
என்று சொன்னாள்
ஆச்சரியமாக

நள்ளிரவில்

நள்ளிரவில்
பீடி புகைத்தபடி
போஸ்டர் ஒட்டியவரிடம்
கேட்டேன்
படம் நல்லா இருக்குமா
பசையை பிசைந்தபடி சொன்னார்
படம் ஓடனா
அவுங்களுக்கு நல்லா இருக்கும்
வாழ்க்கை ஓடன
நமக்கு நல்லா இருக்கும்

உணராமல் போனோம்

பேசத்தான் வந்தோம்
பேசினோம்
பிரிந்துப் போனோம்
மீதி இருக்கும்
இந்தச் சொற்களில்தான்
உண்மையான உரையாடல்
இருந்தது என்பதை
ஒருவரும்
உணராமல் போனோம்

மூன்று பொம்மைகள்

மிகப்பெரிய பொம்மையை
கேட்கிறாள் குழந்தை
மிகச்சிறிய பொம்மையை
எடுக்கிறார் அப்பா
இரண்டுக்கும் நடுவில்
இருக்கும் பொம்மையை
பார்க்கிறாள் அம்மா

வண்ணங்கள் களைப்படையும் போது

வரைந்து முடித்து 

விழித்திருக்கும் சிங்கம் 

என்று பெயர் வைத்தாள் மான்யா

உன் சிங்கம் 

எப்போது உறங்கும் 

கேட்டேன் 

உடனே சொன்னாள் 

வண்ணங்கள் 

களைப்படையும் போது

சுவர்

நீ ஒரு 

கல் வைத்தாய் 

நான் ஒரு 

கல் வைத்தேன் 

நமக்கிடையே 

ஒரு சுவரை 

உருவாக்கிக் கொண்டோம்

இருந்தது

என் ஸ்வெட்டரைப் பார்த்த
பெரியவரின் கண்களில்
நடுக்கம் இருந்தது

நடந்தேன்

இப்போது என்னிடம்
நடுக்கம் இருந்தது

பெரியவரிடம்
ஸ்வெட்டர் இருந்தது

கதாபாத்திரங்கள்

மது அருந்திக்கொண்டிருந்தனர் 

கதாபாத்திரங்கள் 

எனக்குக் கொஞ்சம் 

கிடைக்குமா 

கேட்டேன் 

எழுத்தின் போதை 

போதும் உனக்கு 

எனச் சொல்லி 

கதவடைத்துக் கொண்டனர்

கூடு

கூடு விட்டு
கூடு பாயும்
ஒருவரை சந்தித்தேன்
இப்போது
எந்த கூடு என்றேன்
இதற்கு பதில்
சொல்வதற்குள்
மாறி இருக்கலாம்
கேள்வியைத்
தவிர்த்து விடலாமே என்றார்

பூங்கொத்து

பூங்கொத்து வாங்கிக்கொண்டு புறப்பட்டேன்
வழியில் குழந்தை வாங்கிக்கொண்டது
வெறும் கையுடன் உன்னைச் சந்தித்து
விஷயத்தைச் சொன்னேன்
குழந்தை போலச் சிரித்தாய்
அப்போது
நான் தந்தப் பூங்கொத்தை
அந்தக் குழந்தை
உன் கையில்
தந்து கொண்டிருந்தது

பிரியமும் விஷமும்

வேறு வழியின்றி

உன்னைக் கொல்ல

வந்திருக்கிறேன்

தேநீர் தருகிறாய்

உன் கண்களைப் பார்த்தபடி

அருந்துகிறேன்

உன்னைப் காப்பாற்ற

நீ தந்த

பிரியமும் விஷமும் கலந்த

இந்த தேநீரை

நான் அருந்திதான் ஆகவேண்டும்

பிரபஞ்சத்திலிருந்து

பூ வரைந்தாள் மான்யா 

வாசம் 

வண்ணத்திலிருந்து வருகிறதா 

ஓவியத்திலிருந்து வருகிறதா

கேட்டேன் 

பிரபஞ்சத்திலிருந்து 

பதில் சொன்னாள்

வழியில்

வரும் வழியில்
முடிவை
மாற்றிக் கொண்டிருந்தால்
வாழ வழி இருந்திருக்கும்
விழும் வழியில்
அது தோன்றியதால்
முடியாமல் போயிற்று

பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

நம்மிருவருக்கும் 

ஒரே பெயர் 

என் பெயரில் 

ஈக்கள் மொய்க்கின்றன 

விரட்டி விடுகிறீர்கள் 

உங்கள் பெயரில் 

பட்டாம்பூச்சி அமர்ந்திருக்கிறது 

பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

அழைத்து வருகிறேன்

கிளை போல்

கிழித்தக் கோட்டில்

ஒரு பறவை வந்தமர்ந்த்து

கண் துளிர்க்கப்

பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்

மரம் வரை

மற்ற நண்பர்களை

அழைத்து வருகிறேன் என்று

சொல்லிவிட்டுப் போனது

பயணித்தல்

பயணிப்பது 

சுகமானதாக இருக்கிறது 

என்ற வரி 

என்னிடமிருந்தது 

நின்றுகொண்டே பயணிப்பது 

கடுமையானதாக இருக்கிறது 

என்ற வரி 

அவரிடமிருந்தது

ஒரு சீட் காலியாக 

அவரை அமரச் சொன்னேன்

இப்போது 

என் வரிக்கு 

அவர் மாறக்கூடும்

சாலை ஓவியக்காரன்

நேரங்களும் 

வண்ணமாய் கரைய 

சாலை ஓவியக்காரன் 

வரைந்து முடித்தான் 

அவன் முடித்த கணம் 

மழை பெய்தது 

எல்லோரும் ஓடிப்போய் 

ஒதுங்கி நின்றார்கள் 

ஓவியத்தை 

எடுத்துச் செல்ல முடியாமல் 

நனைந்தபடியே 

அவன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்

சந்திக்கும் புள்ளியில்

அறியாமையும் அறிவும் 

சந்திக்கும் புள்ளியில் 

நீங்கள் என்னையும் சந்திக்கலாம் 

உங்களையும் சந்திக்கலாம்

ஒற்றைச் செருப்பு

ஒற்றைச் செருப்பை
கையில் மாட்டியபடி
சிரித்துப் போகும் அவனை
பைத்தியக்காரன் என்றார்கள்
நான் இன்னொரு செருப்பைத்
தேடிப்போகும்
மனிதன் என்றேன்

மலைப் பிரசங்கம்

1-

உன் மலைப் பிரசங்கம் கேட்க 

ஓடி வரும் நான் 

மந்தையிலிருந்து 

பிரிந்த ஆடு

2-

மேஜையின் மேல் 

நீ வைத்துவிட்டுப் போன 

கண்ணீர்த்துளி 

இன்னும் காயாமல் 

என் பதிலுக்காக 

காத்திருக்கிறது

3-

என் கையிலிருந்த 

சுடரை 

அணைத்து விட்டீர்கள் 

என்னை அணைக்கப் 

போராடுகிறீர்கள்

4-

ஆண்டாண்டு காலமாய் 

முரசை அறைகிறீர்கள் 

ஆனாலும் உங்களுக்கு 

சத்தம் எழுப்பத் தெரியவில்லை

5-

நீங்கள் திருத்திய கதை 

நான் யோசித்த 

கதை அல்ல

6-

வரிசையில் 

காத்திருக்கிறேன் 

வரிசையும் 

காத்திருக்கிறது 

மூன்று கவிதைகள்

1-
முடிந்த மழை 

தூறலில் 

முகம் காட்டும்

2-

நகர்ந்து நகர்ந்து 

ஓவியமாகப் பார்க்கிறது புகை 

ஓவியமாகப் பார்க்கிறேன் நான்

3-

இருளில் 

என்னைக் கண்டெடுத்தேன் 

வெளிச்சத்தில் 

தொலைத்து விட்டேன்

அழைத்துப் போகிறேன்

சொற்கள் உன்னை 

அழைத்துப் போகிறதா 

வாக்கியங்கள் உன்னை 

அழைத்துப் போகிறதா 

எதுவுமில்லை 

நான்தான் என்னை 

அழைத்துப் போகிறேன்

உறங்கும் வட்டம்

உடல் குவித்து
மையத்தில்
உறங்கிக் கொண்டிருந்தது வட்டம்
மறுபடி வந்து
பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று
எழுப்பாமல் வந்து விட்டேன்

நிசப்த தவம்

சொற்களை கற்பூரமாக்கி 

நாவின் மேல் வைத்து 

ஏற்றுகிறேன் 

அசைந்து முடிகிறது 

சுடர் 

இனி நான் 

போகலாம் 

சரியாக கேட்கவில்லை

நன்றாக காற்று வரும்படி
மின்விசிறி உள்ள அறை
வேண்டும் என்று
அவன் சொன்னதை
அவர்கள் அப்போது
சரியாக கேட்கவில்லை
காலையில்தான்
புரிந்து கொண்டார்கள்