எறும்பு

தனிமையின் மேல்

ஊரும் எறும்பு

மெளனத்தின் மேல்

ஊரும் எறும்பு

என் மேல்

ஊரும் எறும்பு

மொத்தம்

மூன்று எறும்புகள் என்பீர்கள்

இல்லை 

ஒன்றுதான்

 

  

 

மறதியின் மணம்

யாரோ மறந்துவிட்டுப்போன பூக்கள்

பேருந்தின் ஜன்னலோரத்தில் இருந்தன

எட்டிப்பார்த்த பூவிதழ்கள்

காற்றில் அசைந்தன

அது அநாதையாகிவிட்ட

குழந்தை ஏக்கம் மனதில் ஓடியது

அடுத்த நிறுத்தத்தில்

வந்து ஏறிய பெண்

சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு

அதை மடியில் எடுத்து வைத்தாள்

அதிலிருந்து ஒரு பூவை எடுத்து

தலைக்கு வைத்துக்கொண்டாள்

புன்னகை மணக்க

எங்கேயாவது எப்போதாவது

மனதை வாடவிடாமல்

யாராவது பார்த்துக்கொள்கிறார்கள்

கதை

 குழந்தை பசியைச் சொல்கிறது

அம்மா கதை சொல்லி தூங்கவைக்கப் பார்க்கிறாள்

குழந்தை மறுபடியும் பசியைச் சொல்கிறது

அம்மா வேறொரு கதை சொல்கிறாள்

புரிந்துகொண்ட குழந்தை கேட்கிறது

இன்னொரு கத சொல்லும்மா

பயணி

 “நீங்கள்”

“பயணி”

“நீங்கள்”

“நானும் பயணி”

“எங்கு போகிறீர்கள்”

“இலக்கு நிர்ணயம் எதுவுமில்லை

போய்க்கொண்டிருக்கிறேன்...நீங்கள்”

“நானும் அப்படித்தான்”

“எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்”

“என்னிடமிருந்து”

“நல்ல பதில்...நீங்கள்”

“தாயின் கருவறையிலிருந்து”

“இதுவும் நல்ல பதில்தான்”

“நாம் சேர்ந்து போகலாமா”

“மன்னிக்கவும்

 “வேண்டாம் என்கிறீர்களா”

“மறுபடியும் மன்னிக்கவும்”

“தனிமையும் பயணமும்

சரியான துணை...சரிதானே...”

“மிகச்சரி”

“நன்றி உங்கள் பதில்களுக்கு

வேறு எங்காவது

மறுபடி நாம் சந்திக்க வாய்ப்பு கிடைத்து

அப்போது இதே கேள்வியைக் கேட்டால்

ஒத்துக்கொள்வீர்களா”

 “அந்தத் தருணத்தில்

வரப்போகும் பதிலை

இந்தத் தருணத்தில்

சொல்லும் சக்தி

எனக்குக் கிடையாது”

“பார்க்கலாம்”

“பார்க்கலாம்”

“சந்திப்போம்”

“சந்திப்போம்”

“நன்றி”

“நன்றி”

 

 

சதுரங்க ஆட்டக்காரர்

பலமுறை அவரைப் பார்த்திருக்கிறேன்

தலை குனிந்தேஇருக்கும்

சதுரங்க ஆட்டத்தில்

கவனம் குவிந்திருக்கும்

காய்நகர்த்தலில்

கண் இருக்கும்

ஒருநாள் அவர் அருகில்போய்

மெல்லக் கேட்டேன்

அய்யா தனியேதான்

செஸ் ஆடுவீர்களா

புன்னகைத்தார்

பிறகு சிரிப்புக்கு மாறினார்

என்னோடு முப்பத்தி இரண்டு

தோழர்கள் இருக்கிறார்கள் என்றார்

செக் எனச் சொல்லிவிட்டு

எதிரில் இல்லாதவரைப் பார்த்தார்

வெற்றியைத் தனதாக்கினார்

உங்களோடு நான் ஆடலாமா என்றேன்

வாங்க முப்பத்து மூன்றாவது

தோழரே என்றார்

பதிலின்றி...

 தற்கொலை செய்துகொண்டவர்

வாழவேண்டியவர் என்றார்

வாழவேண்டியவர்களை

தற்கொலை செய்துகொள்வதிலிருந்து

பாதுகாக்கிறோமா என்றேன்

போய்விட்டார்

பதிலின்றி

கடைசிவரை

 கடைசிவரை

அம்மாவுக்கு

வாஷிங் மெஷின்

வாய்க்கவே இல்லை

கைகளால் அலசி

அடித்துத் துவைத்து

துணிகளை

அடுக்கிவைத்து

குறைசொல் எதையும்

கொட்டாமல்

புன்னகை மாறா

முகத்தோடே

போய்ச்சேர்ந்தாள்

 

அமுதா எனும் தேவதை

 சொர்க்கத்திலிருந்து தங்கை அமுதா போன் செய்தாள்

அண்ணா எப்பிடி இருக்க

கொரோனா எப்படி இருக்கு

எல்லாரும் நல்லா இருக்காங்களா

நல்லவேளை அம்மா அப்பா எதுவும் சிரமப்படாம

என்கிட்ட வந்து சேர்ந்துட்டாங்க

பாண்டிச்சேரிக்குப் போனால் தன் மகள்களைப்

பார்த்துவரச் சொன்னாள்

அவர்கிட்டயும் அடிக்கடிப் பேசு என்றாள்

அந்த வயிற்றுக்கட்டி ஆப்பரேஷன் சரியாகச் செய்திருந்தால்

கேன்சரிலிருந்து தப்பித்திருப்பேன்

உங்களோடு இருந்திருப்பேன் என்றாள்

மகள்கள் கல்யாணங்களைப் பார்க்காமல் போய்விட்டதைச்

சொல்லி அழுதாள்

பேசிக்கொண்டே போனாள்

நான் புரண்டுபடுத்தேன்

ஈரமான தலையணையைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு

கையைத் தலைக்கு வைத்துக்கொண்டேன்

விடிந்தவுடன்

சர்வீசுக்குக் கொடுத்த போனை

வாங்கிவர வேண்டும்

 

 

எழுதுவீர்களா

“நீங்கள் எழுதுவீர்களா ’’

“கிறுக்குவேன்’’

“ஏதாவது ஒன்றைச் சொல்லுங்கள்’’

“உடைந்த கனவை

ஒவ்வொரு கனவாக

அடுக்கிவைக்கிறேன்’’

 

“இது கிறுக்கல் அல்ல

அழகாக எழுதி இருக்கிறீர்கள்’’

“நீங்கள் ஒன்றைச் சொல்லுங்கள்’’

“உடைந்த கனவுகள் அல்ல

ஒவ்வொன்றும்

பிரிந்த கனவுகள்’’

 

“ஆஹா இது நான் சொன்னதைவிட

அழகாக இருக்கிறதே

ஆக நாம் இருவரும்

எழுதுபவர்கள்

 சரிதானே’’

 

சிரிக்கிறார்கள்

 

 

கோமாளியும் குறுஞ்செய்தியும்

குறுஞ்செய்தி அடித்துக்கொண்டிருந்தான் கோமாளி

சர்க்கஸ் ஷோ முடித்துவந்த களைப்பு

கண்களில் ஆரம்பித்து

உடல் முழுதும் பரவி இருந்தது

அவனுக்குப் பின்கதைகள் பல உண்டு

சர்க்கஸ் பார்க்கவந்து

அவனை அநாதையாக

விட்டுப்போய்விட்ட பெற்றோர்

இங்கேயே எடுபிடியாகி

வளர்ந்து

சிரிக்கவைக்கும் சாதுர்யத்தால்

கோமாளியானது

குள்ளமாகக் குழந்தை பிறந்துவிடுமோ

என்ற பயத்துடன்

ஓடிப்போன மனைவி

பிறகு ரிங்மாஸ்டரும்

இல்லாமல்போனது

அடிக்கடி வரும் கால்வலி

வலி மறைக்க

சிரிப்பில் சேர்க்கு ஒலிகள்

சர்க்கஸ்சில் வெடிப்பும் சிரிப்புமாக இருப்பவன்

உள்ளே வந்தால்

மெளனத்தில் முடங்கிவிடுவான்

“நீளமான குறுஞ்செய்தியா”

“ஆமாம்”

“என்ன எழுதுகிறாய்

“யாருக்கு அனுப்பப்போகிறாய்”

சொன்னான்

“படித்து உள்வாங்கும்

ஒரு ஜீவனுக்கு

யாரென்று தெரியவில்லை

கடவுளின் எண் கிடைத்தால்

அவருக்கு அனுப்பிவைக்கலாம்”

இரவின் உரையாடல்

புணர்ந்துகொண்டிருக்கும் போதே

உன்னைக் கொன்று

நான் தற்கொலை

செய்துகொள்ள வேண்டும்

 

அவள் பதட்டப்பட்டு

விலகிவிட்டாள்

 

அடியேய்

சும்மா சொல்லிப்பார்த்தேன்

பயந்துவிட்டாய்

புன்னகைத்தபடிச் சொன்னான்

 

அவளும் சொல்லிப்பார்த்தாள்

 

புணர்ந்துகொண்டிருக்கும் போதே

உன்னைக் கொன்று

நான் தற்கொலை

செய்துகொள்ள வேண்டும்

 

பார் என்

தற்கொலையை

கொலையாக்கிவிட்டாய்

சிரித்தபடிச் சொன்னான்

 

 

 

 

வாசம்

 கண்கள் ஒளிர

இசையழகு கெடாமல் பாடுவாள் தங்கை

அவளிடம் பாடல் வாசம்

 

விட்டுக்கொடுக்காதவர் அப்பா

அவரிடம் கண்டிப்பு வாசம்

 

மழலை மாறவில்லை குட்டித்தம்பியிடம்

அவனிடம் பிஞ்சு சொற்களின் வாசம்

 

குனிந்த தலை நிமிராமல்

நோண்டிக்கொண்டே இருக்கும் அண்ணனிடம்

செல்போன் வாசம்

 

டீவித்தொடர்களிலிருந்து

வெளிவராத பாட்டிக்கு

கதைகளின் வாசம்

 

வாலாட்டிக்கொண்டே

சுற்றி வருவான் அன்பு

அவனை நாயென்று சொல்லக்கூடாது

அவனுக்கு நன்றிதான் வாசம்

 

காலநேரத்திற்கு ஏற்றார்போல்

மாறும் வாசம் வீட்டிற்குண்டு

 

அம்மாவிற்கு

அதைத்தானே கேட்கிறீர்கள்

 

எப்போதும் மாறாத

சமையலறை வாசம்