அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

886-

தொடாத வானம்
தொடச் சொல்லும்
ஞானம்

887-

மனது

கலப்படமானது.

கலப்படம் 

பழகிப் போனது

888-

உதிர்ந்த இலையின் 
ஞாபகத்தில் மரத்தின் 
ஒன்றிரண்டு சொற்கள்

889-

குருவே நான் அமைதியாக 
யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் 
நீங்கள் 

அமைதியை 

யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

890-

நன்றியால் 

நெய்த அன்பில் 

நானும் 

ஓர் இழை

891-

இருள் வனத்தில்
ஒளிக்கோலம்
மின்மினிப்பூச்சி

892-

வழி அடைக்கப்பட்டிருக்கிறது 

என்றவன் 

நின்று கொண்டிருந்தான்

பிரபஞ்சம் திறந்திருக்கிறது 

என்றவன் 

நடந்து கொண்டிருந்தான்

893-

நாடக கண்ணீர
புரிஞ்சிக்கிட்டேன்
அது வேஷம்
கலைச்சப்ப
விழிச்சிக்கிட்டேன்

894-

எதற்கு நின்றுகொண்டிருக்கிறாய் 

ஓடி வந்ததை 
அசை போடுகிறேன் 

அதை ஓடியபடியே செய் 
ஓடு

895-

பசியை இலையாய் 
விரித்து வைத்திருக்கிறேன் 
நீங்கள் என்ன 
பரிமாறினாலும் 
எனக்கு சம்மதம்

896-

என் மீதி நான்கள் 

உங்களுக்குள் 

இருக்கிறார்கள்

897-

தவமிருந்தவன் 
தூங்கிப்போனான் 
அவன் வரத்தை 
யாரோ ஒருவன் 
வாங்கிப்போனான்

898-

நினைவின்
பெரும் குகை
உள்ளிருள்
அழகு

மீனின் பொய்கள்

நீரில் தற்கொலை 

செய்து கொண்டேன் 

என்று சொன்ன 

மீனை எடுத்துக்

கரையில் போட்டேன்

இறந்து போயிருந்தது

மீனின் பொய்யும்

காகிதப் புலி

நான் எழுத்தில்

சிக்கிக்கொண்ட 

காகிதப் புலி 

என்னைக் கொண்டுபோய் 

வனத்தில் விடுவாயா

செய்வதறியாது 

திகைத்து 

ஒரு நாள் வனம் 

போய் நின்று 

தூக்கி எறிந்தேன் 

புத்தகத்தை 

எழுத்திலிருந்து 

தானே விடுதலைப் பெற்று 

புலிப்போகக்கூடும் 

கானகத்திற்கு 

திரும்ப எனக்கு 

புத்தகம் கிடைக்கக்கூடும் 

படிப்பதற்கு

அன்புள்ள கடவுளுக்கு

அன்புள்ள கடவுளுக்கு
என்று நான் 
எழுதத் தொடங்கிய கடிதத்தை
என்னுடன் சேர்ந்து
கடவுளும்
எழுதிக் கொண்டிருந்தார்