ஒரு பெண்

வலிக்கு கண்ணீரால்

மருந்து பூசிக்கொண்டிருந்த

ஒரு பெண்ணைக் கண்டேன்

எதுவும் செய்ய முடியாமல்

மெளனமாய் பார்த்தேன்

புன்னகைத்தேன்

உன் புன்னகையும்

இப்போது என் புண்ணுக்கு

மருந்தாகி விட்டது

எனச்சொல்லி சிரித்தாள்

கண்ணீரின் உப்பு

காலை ஒளி பூக்க

கண்ணாடியை

சரி செய்து

தேநீர் அருந்தியபடி

செய்தித்தாள் வாசிப்பவர்

விபத்து

பாலியல் வன்முறை

கொலை

தற்கொலை

குழந்தை மரணம் என

பக்கங்களை

கடந்து போகிறார்

கடைசி சொட்டுத் தேநீரில்

கண்ணீரின் உப்பு

கரிக்கிறது

ஒரு சித்திரம்

அந்த மின்விசிறி

அவளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்

அதை ஒரு

தொங்கும் கவிதையைப் போல ரசிப்பாள்

சுழலும் ஓவியம் போல பார்ப்பாள்

அது தரும் காற்று

தன்னோடு பேசுவது போல உணர்வாள்

பெஞ்ச் மேல் ஏறி நின்று

குதிகால் தூக்கி

எட்டிப் பிடிக்கும் குழந்தையைப் போல

அதை அழகாய் துடைப்பாள்

அப்போது ஒரு பாடலை முணுமுணுப்பாள்

குளிர் காலத்தில்

மின் விசிறி ஓய்வெடுக்கும்

ஓடாத அதன் மெளனம்

அவளை நிம்மதி

இழக்கச் செய்யும்

ஒரு முறை பழுதடைய

உடனே போன் செய்து

எலக்ட்ரீஷியனை

வர வைத்து

சரி செய்து

ஓடியவுடன்

முகம் துடைத்து

பெருமூச்சு விட்டாள்

கனவில் வரும் அம்மாவின்

கை விசிறி போல

இதன் மீதும்

அவளுக்குப் பிரியம் அதிகம்

மின்விசிறிப் பற்றி

சின்ன சின்ன கவிதைகளை

எழுதி வைத்திருக்கிறாள்

உன் காற்றைப் போல

நானும் மறைந்து போவேன்

என்ற வரியை

ஆழமாய் முணுமுணுத்தபடியே

ஒரு மழை இரவில்

அந்த மின்விசிறியில்

தொங்கிப் போனாள்

சொற்கள்

சொற்கள்
பாதையானதா
வாக்கியமானதா
வாக்கியத்திடம் கேட்டேன்
பாதை என்றது
பாதையிடம்  கேட்டேன்
வாக்கியம் என்றது 

சாய்ந்திருக்கும் சைக்கிள்

சுவரில்

சாய்ந்திருக்கும் சைக்கிள்

ஓவியம் போலிருக்கிறது

விட்டவர் வந்து

எடுத்துப் போக

எனக்கும் சுவருக்கும்

தேவைப்படுகிறது

வேறொரு ஓவியம்

இந்த அறையில்

இந்த அறையில் 

நீங்கள் என்னோடு 

பேசிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் 

ஆனாலும் ஒளிந்திருந்து 

வேறு எதையோ 

கேட்கவும் பார்க்கிறீர்கள்

சாம்பல்

மின் மயானத்தின் 

வெளியே 

காத்திருந்த போது 

என் உள்ளங்கையில் 

கொதித்து அடங்கியது

என் சாம்பல்

பொய்கள்

கதவடைக்கப்பட்ட அறையில் 

எல்லா நாற்காலிகளிலும் 

பொய்கள் அமர்ந்திருந்தன 

நின்றிருக்க விரும்பாமல் 

சாவி துவாரத்தின் வழியே 

உண்மை வெளியேறியது

பெரு வனம்

மகா கற்பனையில் 

ஒரு பெரு வனத்தை 

உருவாக்குகிறீர்கள் 

துளி ஒளி கூட 

விழாத வனம் அது 

அதனுள் போகிறீர்கள் 

ஏதாவது விலங்குகளால் 

வேட்டையாடப்படுவோம் 

என்று பயப்படுகிறீர்கள் 

பெயர் தெரியாத 

விலங்கொன்று அடிக்க 

இறந்து போகிறீர்கள் 

விழித்திருப்பவன்

விழித்திருப்பவன்

இரவை ஒரு

சிகிரெட்டைப் போல

பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறான்

என்ற வரியை

நள்ளிரவில் தொடங்குகிறேன்

விடியலைக் கீறி

வெளிவரப் பார்க்கின்றன

மற்ற வரிகள்

உள்ளே என்ன நடக்கிறது

உள்ளே என்ன நடக்கிறது

என்ற வரியை

வைத்துக் கொண்டு

நீண்ட நேரமாக

வெளியில் இருக்கிறேன்

உள்ளே செல்ல முடியாமல்

மலையின் கருணை

மலை உச்சி 

சொன்னது 

உன் தற்கொலையின் 

ஆழத்திற்கு 

என்னைக் கொண்டு போகப் 

பார்க்கிறாயே 

மலையின் கருணைக்கு 

நன்றி சொல்லி விட்டு 

இறங்கிப் போனான்

சரியான நதிகள்

மீன் தொட்டியிலிருந்து 

கடலுக்குப் 

போகும் வழியில் 

சரியான நதிகள் 

இருக்க வேண்டும் என்று 

வேண்டிக் கொள்கின்றன மீன்கள்

புகை

நான் புகை 

சித்திர தரிசனம் 

எனக்கில்லை

கதையிலிருந்த பாறை

கதையிலிருந்த பாறையை 

எல்லோரும் 

தள்ளிக் கொண்டிருந்தார்கள் 

பக்கங்களில் 

பறந்து கொண்டிருந்த 

பட்டாம் பூச்சி 

தூக்கிக் கொண்டு 

போய் விட்டது

கல் புத்தகம்

எனக்குள் சிலைகள் 

எதுவுமில்லை 

நான் கல் புத்தகம்

வேண்டுமானல்

நீங்கள் படிக்கலாம் 

என்றது பாறை 

எப்படி புரட்டிப் படிப்பது 

என்று யோசித்தபடி 

பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்

பறந்து கொண்டிருக்கிறேன்

என்னிடம் 

அதிகமான ஆச்சரியக் குறிகள் 

இருக்கின்றன

உங்களிடம் 

அதிகமான கேள்விக் குறிகள் 

இருக்கின்றன

நான் பறந்து கொண்டிருக்கிறேன்

நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்

நேற்றைய புன்னகை

நேற்றைய 

என் புன்னகை 

இன்றும் கிடைக்குமென்று 

வந்திருக்கிறீர்கள்

என் உதட்டில் 

கம்பளிப் பூச்சி 

ஊர்ந்து கொண்டிருப்பதைப் 

பார்க்கிறீர்கள்

என்ன சொல்வதென்று 

தெரியாமல் 

அவஸ்தையுடன் புன்னகைத்துப் 

போகிறீர்கள்