சையத் அலி
அவர் பெயர்
அவர் இன்ஷா அல்லா
சொல்லும்போது
இசைகேட்பது போலிருக்கும்
டூப்ளிகேட் சாவி
செய்வதில் நிபுணர்
அவர் விரல்களில்
சாவி சிற்பமாகும்
குழந்தைபோல்
சொன்னதைக் கேட்கும்
வலியின்றிப் பூட்டுகள்
வாய் திறக்கும்
அடிக்கடி சுருட்டுப் பிடிப்பார்
சுருட்டின் புகை வளையங்கள்
காற்றில் சித்திரங்களாகிப் பறக்கும்
அப்போது ஏதாவது சொல்லுவார்
அவர் எளிய வார்த்தைகள்
சாவிபோல் எண்ணங்களைத் திறக்கும்
நான் எதுவும்
அவரிடம் சாவி போட்டதில்லை
ஆனாலும் பழக்கம்
அடிக்கடி பேசுவதுண்டு
ஒரு தேநீர் சந்திப்பில்
அவரிடம் கேட்டேன்
மனதின் மர்மத்தைத் திறக்க
ஏதேனும் சாவி இருக்கிறதா
சுருட்டின் புகை
அதிர்ந்து பறக்கச் சிரித்தார்
பிறகு சொன்னார்
மனது திறந்தேதான் இருக்கிறது
மர்மம்தான்
நம் கண்களுக்குப் புலப்படாமல்
மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது