எனக்கும்

இறந்து போன 

தாயின் மடியிலேயே 

நீணட நேரமாக 

அழுது கொண்டிருக்கிறது குழந்தை 

யாராவது போய் 

குழந்தையைத் தூக்குங்கள் 

அப்படியே வந்து 

எழுதிய எனக்கும் 

ஆறுதல் சொல்லுங்கள்

ஒற்றை வரி

எழுதிய ஒற்றை வரியை 

ஊதி 

நூலாக்கி விட்டேன் 

இந்த முனையை 

நான் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறேன் 

எதிர் முனை 

வானத்தைப் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறது

ஏழு நிமிடங்கள்

ஏழு நிமிடங்கள் 

அந்தக் கயிறுடன் 

அவன் பேசிக் கொண்டிருந்தான் 

எட்டு 

ஒன்பது 

பத்து 

இந்த நிமிடத்தில் 

அந்தக் கயிறு பற்றிய தகவலை 

உங்களுக்குச் சொல்ல வேண்டியது 

அவசியமாகிறது 

அது 

தற்கொலைக் கயிறு 

பழைய நண்பர்

பார்க்காமல் போகிறார் 
பழைய நண்பர்
அவர் கால்களில் இருப்பது 
தவிர்க்க நினைத்த வேகமா 
எதையோ தேடிய ஓட்டமா 
தெரியவில்லை
நின்றிருக்கிறேன்
நினைவின் வடுவைத்
தடவியபடி

அவருடன்

கைத்தட்டிக் கூப்பிட்டவர்
அவரை என்றார்
உங்கள் கைத்தட்டலில்
என் பெயர் இருந்ததால்
திரும்பி விட்டேன் என்றேன்
சிரித்தபடி கடந்து போனார்
அவருடன் 

குரூரத்தின் குருதி

நீங்கள் சுட்டப் பறவை 

என் கையில் 

விழுந்திருக்கிறது 

வழிகிறது 

பறவையின் குருதி 

என்று என்னால் எளிதாக 

சொல்ல முடியவில்லை 

உங்கள் குரூரத்தின் குருதி 

என்று சொல்லாமல் 

இருக்கவும் முடியவில்லை

எப்போதும் போல்

துயரம் போல் 

பெய்கிறது மழை

என்றவரும் 

சந்தோஷம் போல் 

பெய்கிறது மழை 

என்றவரும் 

எதிரெதிர் மாடியிலிருந்து 

பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள் 

எப்போதும் போல்
பெய்து கொண்டிருந்தது மழை

உங்களால் முடியுமா

கைகோர்த்து வந்தவன் 

உன் கழுத்தை 

நெரிக்கப் போகிறேன் என்றான் 

உங்களால் முடியுமா 

என்றேன் 

என் பிரேதத்தைத் தாண்டி 

இன்னொருவன் கைகோர்த்தபடி 

போய்க்கொண்டிருந்தான் 

குழந்தைச் சொன்னக் கதை

அப்பா சொன்னக் கதையில்
பாகன் யானையுடன்
நகரில் திரிந்து கொண்டிருந்தான்
குழந்தைச் சொன்னக் கதையில்
பாகன் டீ குடித்துக் கொண்டிருந்தான்
யானைக் காட்டிற்குப் போய் விட்டது