அம்மா என நினைத்து
வேறு ஒரு பெண்ணின்
கையைப் பிடித்துப்போகிறது குழந்தை
அந்தப் பெண்ணும்
அதில் நெகிழ்ந்து
திரும்பிப் பார்த்துப்போகிறாள்
பின்னால்
வேடிக்கை பார்த்தபடி
வருகிறாள் அம்மா
அது அம்மா இல்லை
எனத்தெரிய
தன்னை விடுவித்துக்கொண்டு
அம்மாவிடம்
ஓடி வருகிறது குழந்தை
நன்றி சொல்லிப் போகிறாள் அம்மா
குழந்தை கையசைக்க
பிஞ்சு விரல்களின்
அன்பின் பிசுபிசுப்பைக்
கையில் உணர
கண்களைத் துடைத்துக்கொண்டு
சிரிக்கப்பார்க்கிறாள்
சமீபத்தில்
குழந்தையை இழந்த
அந்தத் தாய்
உணரும் அமைதியை
ஓவியமாக்க
முடியுமா
வேண்டாம்
சத்தமாகிவிடும்
**
ஓவியன்
சொன்னான்
நான்
கோடுகளை
ஒழுங்குபடுத்துகிறேன்
நீங்கள்
ஓவியமென்று
சொல்கிறீர்கள்
**
வண்ணங்களுக்கும்
தூரிகைக்கும்
இடையில்
வராமல்
போய்விடுகின்றன
பல
ஓவியங்கள்
**
நான்
வரைந்தது
மிகப்பெரிய
பூஜ்யம்
பிரபஞ்சம்
என்று
கைதட்டி
ரசிக்கிறீர்கள்
**
வண்ணங்களில்
கோப்பையைத்
தட்டிவிட்டுத்
தாண்டிப்போனது
பூனை
அழிக்காமல்
பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்
இதுபோல்
என்னால்
வரைய
முடியாது
**
கண்ணீரை
அன்பால்
வரைந்துபார்த்தேன்
புன்னகை
கிடைத்தது
**
தூரிகையின்
காதுகளுக்கு
ஓவியம்
பேசுவது
கேட்கும்
நன்றியைச் சொல்கிறது புன்னகை
நட்பைச் சொல்கிறது
புன்னகை
காதலைச் சொல்கிறது
புன்னகை
கனிவைச் சொல்கிறது
புன்னகை
துயரத்தைச்
சொல்கிறது புன்னகை
துடிப்பைச்
சொல்கிறது புன்னகை
நெருக்கத்தைச்
சொல்கிறது புன்னகை
நினைக்கச்
சொல்கிறது புன்னகை
கவனிக்கச்
சொல்கிறது புன்னகை
கடக்கச் சொல்கிறது
புன்னகை
ஈர்ப்பைச்
சொல்கிறது புன்னகை
இருப்பைச்
சொல்கிறது புன்னகை
உயிர்க்கச்
சொல்கிறது புன்னகை
உதவச் சொல்கிறது
புன்னகை
இணையச் சொல்கிறது
புன்னகை
இயங்கச் சொல்கிறது
புன்னகை
கவிதையைச்
சொல்கிறது புன்னகை
எழுதச் சொல்கிறது
புன்னகை
தினம் தினம்
ஏதேதோ
சொல்லிச்
செல்கிறது புன்னகை
தற்கொலைக்கு
மலையுச்சிக்கு
வந்தவன்
காட்சிகளைப்
பார்த்து வியக்கிறான்
தலை உரசிப்போகும்
பறவைக்கு
கையசைக்கிறான்
காலடியில்
கிடக்கும்
கற்களை
எடுத்து முத்தமிடுகிறான்
அமர்கிறான்
கண்மூடித்
தியானிக்கிறான்
வேண்டாத
எண்ணங்கள்
ஒவ்வொன்றையும்
அழிக்கிறான்
தற்கொலை
எண்ணம்
அதில்
உயிரிழக்கிறது
மலையின்
பிரமாண்டம்
அவனுக்கு
வாழ்தலில்
விசாலத்தைச்
சொல்கிறது
மலையை
வணங்குகிறான்
அவன் நன்றியின்
கண்ணீர்த்துளி
மலை உடம்பில்
விழுகிறது
அது அசைந்து
ஆசிர்வதுப்பது
போலிருக்கிறது
மலையிலிருந்து
அருவி
இறங்கிவருவதுபோல்
மெல்ல
இறங்கிப் போகிறான்
