திரைக்கதைக் கலை

இல்லாததை இருப்பதாக்கும் 

திரைக்கதைக் கலை 

நம் எல்லோரிடமும் இருக்கிறது

என்றார் நண்பர்

என்னிடம் இல்லையே என்றேன் 

உடல் அதிர 

சிரித்து முடித்தார்

போல்

நதியைப் போல் 

நீந்துகிறது மீன்

மீனைப் போல் 

நீந்துகிறேன் நான்

கணக்கும் வழக்கும்

இருளிடம் கேட்டேன் 

உன்னிடம் எத்தனைக் 

கோடிப் பொய்கள் இருக்கும் 

கண் சிமிட்டிச் சொன்னது 

போட்டுவிட்டுப் போகும் 

உங்களிடம்தானே இருக்கும் 

கணக்கும் வழக்கும்

பொய்கள்

நான் பொய்களால் ஆனவன் 

எனக்கு உங்கள் 

சவப்பெட்டிப் போதும் 

என் பொய்களுக்கு 

நீங்கள் நிறைய 

மரங்களை வெட்ட வேண்டும்

மிதந்த கனவு

கண்ணீரில் 

மிதந்த கனவு 

விழுந்து உடையாமல் 

பறந்து போனது

ஒற்றைச் சிறகில்

கிளை அசைத்துப் 

போகிறது பறவை 

ஒற்றைச் சிறகில் 

பறப்பது போல் 

உணர்கிறது மரம்

பலூன்

வெடிக்கவே இல்லை 

இந்த பலூனை 

இன்னும் 

ஊதிக் கொண்டிருப்பது 

சோர்வைத் தருகிறது

உள்ளிருந்த சிலை

தவம் செய்த கல்லைத் 

தள்ளி விட்டேன் 

உள்ளிருந்த சிலை 

வெளி வந்து 

நடந்து போனது

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1028-

வேறு குரலில் 

பேசுகிறீர்கள் 

உங்கள் உதட்டசைவில் 

பொய் வழிகிறது

1029-

இந்த வனத்தில் 

நான் தொலைந்து 

சில காலம் ஆகிறது 

முளைத்து 

பல காலம் ஆகிறது

1030-

இருள் பெய்கிறது

நனையாமல் 

நடக்கிறேன்

1031-

என்னைத் தொலைத்து 

பிரபஞ்சத்தைக் 

கண்டெடுத்தேன்

1032-

காத்திருந்த போது 

உறங்கிப் போனேன்

எழுந்த போது 

மறந்து போனேன்

1033-

நான் ஆடு

நீங்கள் இரக்கம் வாங்க 

வந்திருக்கிறீர்கள்

1034-

இது உனக்கு 

நான் தரும் வரிகள் 

எடுத்து சுவரில் 

மாட்டி விடாதே 

கால்களில் 

போட்டுக் கொண்டு நட

1035-

அவ்வளவு எளிதில் 

நீங்கள் என்னைக்

கடந்து போய் விட 

முடியாது.

நான் சாலையின் வேர்.

வரியின் அடியில்

இந்த வரியின் அடியில்
எதுவுமில்லை
இந்த வரியின்
நிழல்தான் இருக்கிறது
வேறு ஒரு
வரியின் வடிவில் 

வந்து சேரவில்லை

கண்ணீரால் கப்பல் செய்து 

நதியில் மிதக்க விட்டு 

மறு கரைக்கு 

ஓடிப் போய் நின்று 

வருமா என்று பார்க்கிறாள் 

வெகு நேரமாக 

நதி வந்தது 

கண்ணீர் வந்தது 

கப்பல் மட்டும் 

வந்து சேரவில்லை

மதம் பிடித்த பசி

ஒற்றை பருக்கையில் 

முழு யானையை 

அடைத்தேன் 

பிறகு உண்டேன் 

மதம் பிடித்த பசி 

மறைந்து போனது

கல்லின் பெயர்

நீங்கள் எறிந்த கல்லில் 

உங்கள் பெயர் 

எழுதி இருக்கிறது 

ஏன் இல்லை 

என்கிறீர்கள்

மன்னிக்கவும் 

அது என் பெயர் அல்ல 

கல்லின் பெயர்

நன்றியின் வண்ணங்கள்

பேருந்தில் 

நின்றிருக்கும் முதியவருக்கு 

ஒரு இருக்கை வரைந்து 

அமரச் சொல்கிறாள் மான்யா  

இறங்கும் இடம் வர 

எழும் பெரியவர் 

நாற்காலியின் வண்ணத்தால்

குழந்தையின் உள்ளங்கையில் 

நன்றி என்று 

எழுதி விட்டுப் போகிறார் 

வந்து சேர்ந்த பின்

எங்கோ போகிறது 

என் நிழல் 

எதுவும் கேளாமல்

காத்திருக்கிறேன் 

வந்து சேர்ந்த பின் 

புறப்பட வேண்டும்

உச்சியிலிருந்து

உச்சியிலிருந்து 

உங்களைத் தள்ளி விட்டேனே 

எப்படி உயிருடன் 

இருக்கிறீர்கள் 

தள்ளியபோது 

நகர்ந்து கொண்டேன் 

விழுந்து இறந்த 

நீங்கள்தான் என்னுடன் 

பேசிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் 

தேடுகிறாய்

உதிரம் மழையெனப் 

பெய்கிறது 

உன் ஆயுதத்திலிருந்து 

நீ தலைத் துவட்டிக் கொள்ள 

உயிர்கள் தேடுகிறாய் 

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1020-
தட்டினால் திறக்கத் 

தயாராக இருக்கிறது கதவு

நீங்கள் காத்துக் 

கொண்டிருக்கிறீர்கள் 

கதவு பார்த்துக் 

கொண்டிருக்கிறது

1021-

இரவைத் தொட்டு

உண்ணும் கனவுக்கு 

என் பசித் தெரியுமா

1022-

இந்த மனதைக் 

கடந்து விடுவதுதான் 

வாழ்நாள் முழுமைக்குமான 

போராட்டம்

1023-

இரவைத் தொட்டு 

உண்ணும் கனவுக்கு 

என் பசித் தெரியுமா

1024-

இந்த இருளைக் 

கடந்து வந்தது 

இருளின் ஆசிகளால்தான்

1025-

என் தற்கொலைதான் 

என் வாழ்வின் செய்தி 

என்ற வரியிலேயே அவன் 

தூக்கிட்டுக் கொண்டான் 

1026-

ஊதி நகர்த்திய மலை 

என்ற வரியை 

மலைகளுக்குச் சமர்ப்பிக்கிறேன்

1027-

கவனமாக 

என் பெயரைத் 

தவிர்க்கிறீர்கள்

மனதிற்குள் 

உச்சரித்துப் 

பார்க்கிறீர்கள்.

மீதிக் கேள்விகள்

கையிலிருந்த ரப்பரால் 

ஒவ்வொரு கேள்வியாக 

அழித்துக் கொண்டே வந்தேன் 

ரப்பர் முடிந்திருந்தது 

மீதிக் கேள்விகளில் 

இருந்த உயிர் 

என்னைக் 

கொன்று விடுவது போல் 

பார்த்துக் கொண்டிருந்தது