கப்பல்கள்

கப்பல்கள்
வழி தெரியாமல்
இருளில் நிற்கின்றன என்றேன்

தேவதை சிரிப்புடன்
பார்த்த சிறுமி
நோட்டை எடுத்து
கலங்கரை விளக்கை
வரைந்தாள்

கப்பல்கள்
ஒளி பெற்று
வழி பார்த்துப் புறப்பட்டன

பின் ஓவிய நோட்டை மூடி
பையில் வைத்து
பள்ளிக்கூடம் போனாள்

அவளுக்குத் தெரியாமல்
அவளைத் தொடர்ந்தன
கப்பல்களும்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

120-

சூன்யத்தில் சுட்டுக்கொண்ட
விரல் நுனியில்
காலத்தின் சாம்பல்

121-

எறிந்த சொற்கள்
சேர்ந்து கற்களாச்சி

கற்கள் எல்லாம்
குவிஞ்சி மலையுமாச்சி

மலையுச்சி நின்று பார்க்க
அமைதி வெளி
தெரியலாச்சி

122-

தோற்றுப் போனவன் இசைக்கிறான்
தோற்கக்கூடாது என்ற பாடலை
மேலும் சுதி சேர்த்து
தலை நிமிர்ந்து
உலகம் பார்த்து

கனவில்

யார் கனவென்று
தெரியவில்லை
வீதியில் கிடந்து
துடிக்கிறது
விட்டுப் போனவன்
தேடக்கூடும்
இக் கனவை
வேறொரு கனவில்

(14.07.2010 ஆனந்த விகடன் இதழில்
பிரசுரமானது)

திரும்புதல்

அடிக்கடி குழந்தை கேட்பாள்
இந்த மீன் தொட்டி மீன்களை
கடலில் விட்டுவிடலாமா என்று

கடல் மீன்களின் தாய்வீடு
மீன்களின் நீர் விளையாட்டுத் திடல்
என்று அவளுக்கு
கதை சொல்லும் போது
குறிப்பிட்டது
அப்படியே தங்கிவிட
ஒரு நாள் கேட்டாள்

மீன் தொட்டியில
நகர்ந்து போவுது
கடல்ல விட்டா
ஓடும் இல்ல

அவள் விருப்பப்படியே
முடிவு செய்து
கவனமாய் கொண்டுபோய்
மீன் தொட்டியை
கரையில் வைத்து
எல்லா மீன்களையும்
வழி அனுப்பி வைத்தோம்

ரொம்ப தூரம் போயி
விளையாடுங்க எனச்சொல்லி
குதித்தபடியே கடலுக்கு
கையசைத்தாள் குழந்தை

அலை பதிலுக்கு
தலை அசைத்தது

மீன் தொட்டியில்
நிரம்பி இருந்தது
கடலின் நன்றி

பூக்களின் வரிசை

குழந்தை தனக்குத் தெரிந்த
பூக்களின் பெயர்களைச்
சொல்லிக்கொண்டே வந்தது

நினைவில்
வரிசை தடுமாறியபோது
பூக்களோடு சேர்த்துக் கொண்டது
தன் பெயரையும்

சொல்லி முடித்த நிம்மதியில்
புன்னகையுடன் பார்த்தது

குழந்தையின் பெயரில்
சேர்ந்திருந்தது
எல்லா பூக்களின் வாசமும்

(கல்கி,08.08.2010 இதழில்
பிரசுரமானது)

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

116-

மேலேறிச் செல்லும்
எறும்பைப் பார்க்க
மேலேறிச் செல்லும் பார்வையும்

117-

மறந்தே போயிற்று
மறந்ததை நினைக்க
மறந்தே போயிற்று

118-

கைமாறி கைமாறி
கை சேர்ந்த கனவு
கண்ணீரைப் பேசலாச்சே
கண்ணீரைப் பேசி
கண்ணீரைப் பேசி
கை கனவு கரைஞ்சிப் போச்சே

119-

விடுபட விடுபட
விடுபடும் எல்லாம்
விடுபட்டு விடுபட்டு
சிறைபடும் எல்லாம்

கிடைத்து விட்டது

இன்னும் பெயரிடாத
என் புதிய நாயுடன்
கடற்கரையில்
நடந்து கொண்டிருந்தேன்

சிநேகமாக வந்தது
கடலைப் பார்த்தது
கை கயிற்றை
சற்றே விட
கூடுதல் சுதந்திரத்துடன்
ஓடிப்போய்
மண்ணைக்கீறி விளையாடியது
நண்டைப் பார்த்து மிரண்டது
ஒளி வாங்கி ஓடியது
பின் என்னோடு வந்து
சேர்ந்து கொண்டது

வீடு திரும்புகையில்
உனக்கு என்ன பெயர்
வைக்கலாமென்று
அதனிடம் கேட்டேன்
குரைத்தது

அந்த சத்தத்திலிருந்து
விழுந்த சொற்களில்
எதுவும் பெயர்
ஒலிக்கவில்லை

கயிற்றின் அதிர்வு
கைக்கு இதமாக இருந்தது

நாய் கதாபாத்திரங்கள் வரும்
கதைகளினூடே போய்
ஏதாவது பெயர் கிடைக்குமா என
பார்த்து திரும்பியது மனது

வைக்கப்போகும் பெயருக்கு
ஒரு விஷேசம்
தேவைப் பட்டது

நல்ல பெயர்
கிடைக்கும் வரை
காத்திருக்க வேண்டியதுதான்

அதுவரை பெயரிடப்படாமல்
கழியட்டும் நாட்கள் என்று
நினைத்தபடி பார்க்க
வேகமாக சாலை கடந்த நாயை
டேய் அன்பு
எனச் சத்தமிட்டேன்

அழகாக ஓடி வந்து
காலை நக்கியது

கிடைத்து விட்டது

எனக்குப் பெயரும்
அதற்கு நானும்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

111-

புதிய கண்ணீர்
பழைய வலிகள்
இதற்குத் தெரியாது

112-

நான்கள்
முன்னாலும் பின்னாலும்
வரிசையில் நான்

113-

மரணம் போல்
வாழ வேண்டும்
அமைதியாக

114-

எலும்புக்கூட்டை
சுடுகிறது குழந்தை
வெளியேறுகிறது உயிர்
துப்பாக்கியிலிருந்து

115-

யாருமில்லை
கனவில் நிலவுகளை
கொட்டும் இரவு

...?

அவனை கல்லால்
அடித்துக் கொல்ல வேண்டும்
தயாராக இருக்கிறீர்களா

ஆமாம்

அவன் உங்களில்தான் இருக்கிறான்
எங்கே பார்ப்போம்

மொத்த கற்களும் பாய்ந்தன
மொத்த பேரும் வீழ்ந்தார்கள்