உன்னைத் துப்பாக்கியால் விசாரிக்கப்போகிறேன்

உன்னைத் துப்பாக்கியால் விசாரிக்கப்போகிறேன்
என்றது குரல்
துப்பாக்கி பிடித்த கரம் தெரிந்தது
மங்கலான வெளிச்சத்தில் அசைந்தது
உயிர் மீது வைக்கப்பட்ட குறி என்பதால்
பயம் சகதியாகி உள்ளிறக்கியது
தொடங்கியது விசாரணை
உன்னை சுடுவதில் தவறில்லை
நீ நாட்களை சோம்பேறித்தனத்துடன் துவக்குகிறாய்
காலைச் சூரியனைப் பார்த்ததில்லை
சுயநலத்தின் வலை
உன் நகர்வுகளைப் பின்னுகிறது
துப்பாக்கியின் கோபம் கூடியது
நேற்று கூட
காசு கேட்ட ஒரு சிறுமியை
உற்றுப்பார்த்துப் போடும் போது
கையை அழுத்திப்பிடித்தாய்
பூவை
நிலவை
நாய்க்குட்டியை
நீ ரசித்ததில்லை
இன்னும் விசாரணையை
நீட்ட விரும்பவில்லை
தீர்ப்பைத் தரப்போகிறேன்
சொன்ன துப்பாக்கி வெடித்தது
அதிர்ச்சியில் உறைந்து எழுந்தேன்
வலி
ரத்தம்
மரணம்
எதுவுமில்லை
இரவைத் துளைத்திருந்தன
துப்பாக்கியின் தோட்டாக்கள்

சந்திப்பு

ஒரு ரயில் பயணத்தில்
சந்திக்க நேரிட்டது
கணக்கு ஆசிரியரை

பள்ளி நாட்களுக்குள்
போய் வந்தோம்

இப்போதும்
என்னால் உணரமுடிந்தது
அவர் பிரம்பின் வலியை

வாழ்க்கையை
சரியான கணக்கில்
வைத்திருக்கிறாயா என்றார்

ஆமாம் என்றேன்

கண் மூடி
தலை அசைத்து
ரயில் சத்தத்தை ரசித்தார்

என் நிறுத்தம் வர
விடை பெற்றேன்

கண்ணாடியை சரிசெய்து
மீண்டும் ஒரு முறை
என்னைப் பார்த்து சிரித்தார்
பள்ளி நாட்களில்
சிரித்தே பார்த்திராத
கணக்கு ஆசிரியர்

வெயில் பட
சுவரில் ஓவியம்
சிலந்தி வலை

சிரித்த குழந்தை
எச்சிலில்
கடவுள் நதி

லாந்தர் விளக்கில்
மின்சாரம் கண்டுபிடித்தவரைப்
படிக்கும் சிறுமி