வரிசையற்ற
நான்கள்
வரிசையில் நான்

ஊஞ்சல்

குழந்தை ஆடும் ஊஞ்சல்
பார்க்கும் முதியவர்
போய் வருகிறார்
இளமைக்கும் முதுமைக்கும்

பறந்த கனவு

உன் கண்களிலிருந்து
பறந்த கனவொன்று
இளைப்பாறிச் சென்றது
என் கவிதையில்

துளிகள்

துளி போன்ற
வார்த்தைகள்தான்
ஆனாலும் வந்து
குடியேறுகிறது
கடல் போன்ற கவிதை

காற்று படித்த கதை

அம்மா கூப்பிட
படித்துக் கொண்டிருந்த
புத்தகத்தை
அப்படியே வைத்துவிட்டு
கதையிலிருந்து வெளியேறும்
கதாபாத்திரத்தைப் போல
ஓடுகிறாள் அவள்
மீதிக் கதையை
புரட்டி புரட்டி
படித்துக் கொண்டிருக்கிறது
காற்று

தனிமையின் போதை

இந்த மதுக்கடையின்
சத்தம் குவிந்த
மையப்பகுதியில்
நானும்
என் தனிமையும்
ஏழாவது மதுச்சுற்றில்
எட்டு ஒன்பது என
சுற்றுகள் கூடுகின்றன
இடையிடையே
பரிமாறும் சிறுவன்
வியர்வையைத் துடைத்தபடி
புன்னகைத்துப் போகிறான்
அவன் முகநகை
ஒரு புண்ணிய
நிகழ்வாகத் தெரிகிறது
தனிமைக்கு
போதை பற்றாமல் போக
குடிக்கத் தொடங்குகிறது
என்னை

குழந்தையின் மழை

குடைகீழ்
அம்மாவுடன்
சேர்ந்து போகிறது குழந்தை
அடிக்கடி வெளியேறி
குதித்து ஆடி
நனைகிறது
அம்மா சத்தம் போட்டுக்
கூப்பிடும் போதெல்லாம்
குடைக்குள் வந்து சேர்கிறது
கொஞ்சம் மழை
குழந்தையுடன்

ஒரு கவிதையில்

மணல் பற்றி
எனக்குச் சொன்ன நண்டும்
கடல் பற்றிச்
சொன்ன மீனும்
சந்தித்துக் கொண்டன
நான் எழுதிய
ஒரு கவிதையில்

வார்த்தைகளில்
மணல் ஒட்டிக்கிடப்பதைப்
பார்த்ததாகச் சொன்னது நண்டு

கவிதையில்
உப்புக் கரிப்பதாகச்
சொன்னது மீன்

கம்பிமேல்...

கம்பிமேல் நடந்து
வித்தை காட்டும் சிறுமியை
ஐஸ் கிரீம் சுவைத்தபடி
வேடிக்கை பார்க்கும்
இன்னொரு சிறுமி

அன்பான அணில்

அடிக்கடி
மொட்டை மாடியில்
தென்படும் அணிலுக்கு
பெயர் வைத்தேன்

பெயர் சொல்லிக்
கூப்பிட்டுப் பார்த்தேன்
வரவில்லை

பல நாள்
அணிலுடன்
என் சிநேகத்தைப்
பகிர்ந்து கொண்டேன்

என் கண்களின் வாஞ்சையைப்
பார்த்தபடி ஓடியது

மீண்டும் கூப்பிட்டேன்

வேகமாக வந்த அணில்
பெயரில் இருந்த
அன்பைச் சுவைத்து விட்டு
ஓடிப்போனது

எல்லோரும்
இறங்கிபோன பின்
நள்ளிரவு நிசப்தம்
கலைக்காமல்
மெதுவாய் கேட்டது ரயில்
என் பெயரை

எனக்குள்
மீதி கவிதை
கவிதையில்
முடியாத நான்

ரயில்கள் போய்விட்டன
தண்டவாளத்தில் குவியும்
முதியவரின் கண்கள்

இப்படித்தான்…

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு விபத்தில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு சொல்லில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு தற்கொலையில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்து போனேன்
ஒரு பார்வையில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு துரோகத்தில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு மழைத்துளியில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு கண்ணீர் உளியில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு புன்னகையில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு தருணத்தில்

இப்படித்தான்
நான் இறந்துபோனேன்
ஒரு கவிதையில்

சைக்கிள் சிறுமி

சைக்கிள் ஓட்டக்
கற்றுக் கொண்டதை
அபிநயத்தோடு தோழியிடம்
சொல்லிக் காட்டினாள் சிறுமி
நான் பயத்தை மிதித்து
ஓட்டியபோது
அப்பா கூடவே பிடித்து
ஓடி வந்தார்
பெடலை மிதித்து
ஓட்டியபோது
அப்பா ஓரமாய் நின்று
பார்த்து ரசித்தார்

வாழ்வெனும் தீவு

எங்கள் குருதியில்
கால் நனைத்து
நீங்கள் முன்னேறிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்
உங்கள் மரணத்தை நோக்கி