ஒரு பறவை

என் விரலை 

கிளை என நினைத்து 

வந்தமர்ந்து 

உள்ளங்கை நீரைக் 

குடித்துப் போகிறது 

ஒரு பறவை 

பறந்து போகையில் 

மரமாகவும் 

நினைத்திருக்கக் கூடும் 

உங்களுக்குத் தெரியாது

கடைசிக் காட்சியை மட்டும் 

பார்க்க அனுமதிக்கிறீர்கள் 

இதுவரை நான் 

உங்கள் கதாபாத்திரங்களோடு 

பேசிக்கொண்டிருந்தது 

உங்களுக்குத் தெரியாது

நினைவின் அடுக்குகளில்

நினைவின் அடுக்குகளில் 

எந்த அடுக்கில் 

இருக்கிறாய் என்று 

தேடித் தேடி 

களைத்துப் போய் 

உறங்கி விட்டேன் 

உறக்கத்தின் அடுக்குகளில் 

விளையாடத் தொடங்குகிறாய்

ஓடுபவர்கள்

எனது கனவில் 

ஓடும் குதிரையும் 

குதிரையின் கனவில் 

ஓடும் நானும் 

வேகத்தில் 

வித்தியாசப்படலாம் 

ஆனால் ஓடுபவர்கள்

கல் சுவர்

கல் சுவரில் மோதி 

கண்ணாடிப் பட்டாம்பூச்சி 

உடைந்து போனது 

சில சில்லுகள் கிடந்தன 

பல சில்லுகள் பறந்தன

என்ன யோசனை

சட்டென நிறுத்திய நண்பர்

என்ன யோசனை என்றார்

தெரியவில்லை 

என்றேன்

யோசனையா

என்னையா

கேட்டார்

சிரித்தேன்

சிரிப்பின் காரணம் கேட்டார்

தெரியவில்லை 

என்றேன்

வேகமாகப் போய்விட்டார்

நடந்தேன்

என் கவலை எல்லாம்

திடீரென்று

இன்னொரு நண்பரை

இது போல்

சந்தித்து விடக்கூடாது

என்பதுதான்

தடுத்தது குரல்

கேசவா

என்ன யோசனை

அழிந்து கொண்டே வரும் வரி

முயலைப் பார்த்தபோது 

குழந்தை இல்லை 

குழந்தையைப் பார்த்தபோது 

முயல் இல்லை 

முயல்குட்டியைப் போல் 

ஓடுகிறாள் குழந்தை 

என்ற வரி 

அழிந்து கொண்டே வந்தது 

மான்யாவின் கடல்

கடல் பாத்து முடிச்சாச்சா 

போகலாமா 

கேட்கிறேன் மான்யாவிடம்

சிரித்துச் சொல்கிறாள்

அய்யோ அப்பா 

கடலப் பாத்துக்கிட்டே இருக்கணும் 

அது முடியவே முடியாது

கண்ணில்

யுத்தம் பற்றி 

எழுதிய கவிதையை 

சமாதானப் புறாவிடம் 

படித்துக் காட்டினேன் 

குருதியின் வலியை 

குறைத்திருக்கலாமே என்றது 

அப்போது 

அதன் கண்ணில் 

நீர் வடிந்தது 

காணவில்லை

நீல நிறப் பூனை

பக்கத்தில் 

பச்சை நிற எலி 

வரைந்தாள் மான்யா

நிறங்கள் சிதறிக் கிடக்க 

இரண்டையும் காணவில்லை

திரை

திரை விழுந்து விட்டது 

நாடகம் முடிந்து விட்டது 

எல்லோரும் 

வெளியேறி விட்டனர் 

நான் இன்னும் 

கதாபாத்திரத்தை விட்டு 

வெளியேறவில்லை

விளையாடு

இப்படித்தான் காய் 
நகர்த்துவார்கள் 

வியூகம் குறித்து 

விவாதிக்காதே 

விளையாடு