அவசரமாய்ப் போகிறேன்
அப்புறம் பேசுவோம்
என்றார் ஒரு நண்பர்
இம்முறையும்
பிறகு பார்க்கலாம் என
அலைபேசியை அணைத்தாள்
ஒரு தோழி
கடிதப் போக்குவரத்தை
நிறுத்திவிட்ட நண்பர்
ஈமெயிலில் தென்படுவதும்
குறைந்து போயிற்று
கோயிலில் பழக்கமான புது நண்பர்
பக்தி பரவசத்தில்
சில வார்த்தைகளோடு
சென்று விடுகிறார்
தொலைகாட்சியில் செய்தி வாசிக்கும்
நண்பனின் புன்னகையை
செய்தி முடியும் நேரத்தில்
அரிதாகப் பார்க்க முடிகிறது
குவிந்து கிடக்கின்றன மனதில்
நட்பும் வரிகளும்
தனிமையோடு நடக்கிறது
கபடி விளையாட்டு
யார் மீதும்
வருத்தம் வைக்க
விரும்பவில்லை
எப்போதும் போல்
நிதானமாய்ப் பார்த்து
தலை அசைத்து
நலம் விசாரிக்கிறது
பால்கனி செடி
இப்போது அதில்
புதிதாய்
ஒற்றைப்பூ
மிக அருமை
ReplyDeleteவேல் உங்களின் தொடர்ந்த வாசிப்பிற்கு
ReplyDeleteநன்றி
Hi
ReplyDeleteஉங்களுடைய வலைப்பதிவு இணைப்பை எங்களது தமிழ் இணையமான www.seidhivalaiyam.inல் பதித்துள்ளோம். அதை இங்கு சரி பார்த்து கொள்ளவும்.
உங்களது புதிய வலைப்பதிவை உடனுக்குடன் பதித்துக்கொள்ள இந்த தமிழ் இணையத்தில் தங்களை பதிவு செய்து கொள்ளவும்.
நட்புடன்
செய்திவளையம் குழுவிநர்
செய்திவளையம் குழுவிற்கு
ReplyDeleteமனம் நிறைந்த நன்றி
நிதர்சனமான கவிதை...
ReplyDeleteநல்ல கவிதை
ReplyDelete-ப்ரியமுடன்
சேரல்
நல்ல வரிகள்
ReplyDeletei want to share a interesting mail abou this poem.
ReplyDeletesuperb!
very subtle, very soft, but very contemporary - reflects that friendship in today's fast world is not like before.
The only friend left or we can depend on is the balcony plant. It is not in a hurry, it enquires about you like always (as imagined by the poet).
My question to the poet:
The blossom of the single flower... what does it indicate?
Does it mean a new friend is coming into the poet's life?
This is the meaning I got from the classic last line.
regards
mouli