ஒரு சித்திரம்

அந்த மின்விசிறி

அவளுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்

அதை ஒரு

தொங்கும் கவிதையைப் போல ரசிப்பாள்

சுழலும் ஓவியம் போல பார்ப்பாள்

அது தரும் காற்று

தன்னோடு பேசுவது போல உணர்வாள்

பெஞ்ச் மேல் ஏறி நின்று

குதிகால் தூக்கி

எட்டிப் பிடிக்கும் குழந்தையைப் போல

அதை அழகாய் துடைப்பாள்

அப்போது ஒரு பாடலை முணுமுணுப்பாள்

குளிர் காலத்தில்

மின் விசிறி ஓய்வெடுக்கும்

ஓடாத அதன் மெளனம்

அவளை நிம்மதி

இழக்கச் செய்யும்

ஒரு முறை பழுதடைய

உடனே போன் செய்து

எலக்ட்ரீஷியனை

வர வைத்து

சரி செய்து

ஓடியவுடன்

முகம் துடைத்து

பெருமூச்சு விட்டாள்

கனவில் வரும் அம்மாவின்

கை விசிறி போல

இதன் மீதும்

அவளுக்குப் பிரியம் அதிகம்

மின்விசிறிப் பற்றி

சின்ன சின்ன கவிதைகளை

எழுதி வைத்திருக்கிறாள்

உன் காற்றைப் போல

நானும் மறைந்து போவேன்

என்ற வரியை

ஆழமாய் முணுமுணுத்தபடியே

ஒரு மழை இரவில்

அந்த மின்விசிறியில்

தொங்கிப் போனாள்

சொற்கள்

சொற்கள்
பாதையானதா
வாக்கியமானதா
வாக்கியத்திடம் கேட்டேன்
பாதை என்றது
பாதையிடம்  கேட்டேன்
வாக்கியம் என்றது 

சாய்ந்திருக்கும் சைக்கிள்

சுவரில்

சாய்ந்திருக்கும் சைக்கிள்

ஓவியம் போலிருக்கிறது

விட்டவர் வந்து

எடுத்துப் போக

எனக்கும் சுவருக்கும்

தேவைப்படுகிறது

வேறொரு ஓவியம்

இந்த அறையில்

இந்த அறையில் 

நீங்கள் என்னோடு 

பேசிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள் 

ஆனாலும் ஒளிந்திருந்து 

வேறு எதையோ 

கேட்கவும் பார்க்கிறீர்கள்

சாம்பல்

மின் மயானத்தின் 

வெளியே 

காத்திருந்த போது 

என் உள்ளங்கையில் 

கொதித்து அடங்கியது

என் சாம்பல்

பொய்கள்

கதவடைக்கப்பட்ட அறையில் 

எல்லா நாற்காலிகளிலும் 

பொய்கள் அமர்ந்திருந்தன 

நின்றிருக்க விரும்பாமல் 

சாவி துவாரத்தின் வழியே 

உண்மை வெளியேறியது

பெரு வனம்

மகா கற்பனையில் 

ஒரு பெரு வனத்தை 

உருவாக்குகிறீர்கள் 

துளி ஒளி கூட 

விழாத வனம் அது 

அதனுள் போகிறீர்கள் 

ஏதாவது விலங்குகளால் 

வேட்டையாடப்படுவோம் 

என்று பயப்படுகிறீர்கள் 

பெயர் தெரியாத 

விலங்கொன்று அடிக்க 

இறந்து போகிறீர்கள் 

விழித்திருப்பவன்

விழித்திருப்பவன்

இரவை ஒரு

சிகிரெட்டைப் போல

பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறான்

என்ற வரியை

நள்ளிரவில் தொடங்குகிறேன்

விடியலைக் கீறி

வெளிவரப் பார்க்கின்றன

மற்ற வரிகள்

உள்ளே என்ன நடக்கிறது

உள்ளே என்ன நடக்கிறது

என்ற வரியை

வைத்துக் கொண்டு

நீண்ட நேரமாக

வெளியில் இருக்கிறேன்

உள்ளே செல்ல முடியாமல்

மலையின் கருணை

மலை உச்சி 

சொன்னது 

உன் தற்கொலையின் 

ஆழத்திற்கு 

என்னைக் கொண்டு போகப் 

பார்க்கிறாயே 

மலையின் கருணைக்கு 

நன்றி சொல்லி விட்டு 

இறங்கிப் போனான்

சரியான நதிகள்

மீன் தொட்டியிலிருந்து 

கடலுக்குப் 

போகும் வழியில் 

சரியான நதிகள் 

இருக்க வேண்டும் என்று 

வேண்டிக் கொள்கின்றன மீன்கள்

புகை

நான் புகை 

சித்திர தரிசனம் 

எனக்கில்லை

கதையிலிருந்த பாறை

கதையிலிருந்த பாறையை 

எல்லோரும் 

தள்ளிக் கொண்டிருந்தார்கள் 

பக்கங்களில் 

பறந்து கொண்டிருந்த 

பட்டாம் பூச்சி 

தூக்கிக் கொண்டு 

போய் விட்டது

கல் புத்தகம்

எனக்குள் சிலைகள் 

எதுவுமில்லை 

நான் கல் புத்தகம்

வேண்டுமானல்

நீங்கள் படிக்கலாம் 

என்றது பாறை 

எப்படி புரட்டிப் படிப்பது 

என்று யோசித்தபடி 

பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்

பறந்து கொண்டிருக்கிறேன்

என்னிடம் 

அதிகமான ஆச்சரியக் குறிகள் 

இருக்கின்றன

உங்களிடம் 

அதிகமான கேள்விக் குறிகள் 

இருக்கின்றன

நான் பறந்து கொண்டிருக்கிறேன்

நீங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்

நேற்றைய புன்னகை

நேற்றைய 

என் புன்னகை 

இன்றும் கிடைக்குமென்று 

வந்திருக்கிறீர்கள்

என் உதட்டில் 

கம்பளிப் பூச்சி 

ஊர்ந்து கொண்டிருப்பதைப் 

பார்க்கிறீர்கள்

என்ன சொல்வதென்று 

தெரியாமல் 

அவஸ்தையுடன் புன்னகைத்துப் 

போகிறீர்கள்

அவர்களுக்குத் தெரியாமல்

நமக்குத் தெரிந்தே 

நாம் திருடினோம் 

அதை அவர்களுக்குத் தெரியாமல் 

பார்த்துக் கொண்டோம்

ஒரே கிரீடம்

நாம் எல்லோரும் 

ராஜாக்கள் 

ஒரே கிரீடத்தை 

மாறி மாறி 

அணிந்து கொள்கிறோம் 

என்றார் நண்பர் 

ராஜ புன்னகையுடன் 

அப்போது கிரீடம் 

அவர் தலையில் இருந்தது 

ஆராதனை மனது

உங்களுக்கு 

ஆராதனை மனது 

சரிதான் 

அதற்காக 

கற்பூரமாக மாறியது 

தவறு 

தட்டில் எரிந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்

                                              

என் முகமூடி

என் முகமூடியை 

நீங்கள் அணிந்திருக்கிறீர்கள் 

வெறும் முகத்துடன் 

பேசுவது 

எனக்கு கடினமாக இருக்கிறது

உடலெங்கும் அம்புகள்

உடலெங்கும் அம்புகள் 

தைத்துக் கிடக்கின்றன 

ஒவ்வொன்றாய் 

எடுத்துப் போடுகிறேன் 

உதிரம் பாய்ந்த நிழல் 

நிமிர்ந்து நிற்கப் பார்க்கிறது 

சொற்கள்

துள்ளிக் குதிக்கும் 

மீன்கள் சொல்கின்றன 

நாங்கள் 

கடலின் சொற்கள் 

சேதி கேட்ட கண்ணீர்

இறந்தவனை 

தொலைந்து போனதாக 

அறிவிக்கிறார்கள் 

தொலைந்தவனை 

இறந்து போனதாக 

அறிவிக்கிறார்கள் 

செய்வதறியாது நிற்கிறது 

சேதி கேட்ட கண்ணீர் 

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1101-
அவரவர் கோணத்தில் 

சரியாக இருந்தது 

மொத்தத்தில் எங்கோ 

தவறு இருந்தது

1102-

வாடகைக்கு 

வார்த்தைகள் கிடைக்கும் 

என்ற குறிப்பு 

அவர் கண்களில் இருந்தது 

அருகில் போய் பேச 

தயக்கமாக இருந்தது 

1103-

வாடகைக்கு 

வார்த்தைகள் கிடைக்கும் 

என்ற குறிப்பு 

அவர் கண்களில் இருந்தது 

அருகில் போய் பேச 

தயக்கமாக இருந்தது 

1104-

புரண்டு படுக்கிறீர்கள்

வாய்ப்பு 

கை மாறிச் செல்கிறது

1105-

வண்ணங்களை 

வீசுகிறது கனவு 

வழியும் நிறங்களில் 

ஒன்றிரண்டு 

ஓவியமாகக்  கூடும்

1106-

நான் பிழைகளால் 

உருவானவன்

நீங்கள் என்னை 

திருத்தினால் 

நான் சிதைந்து விடலாம்

1107-

கதைப்படி 

இந்த காட்சியில் 

நீங்கள் இறந்து போக வேண்டும் 

கதையைக் கொன்று 

நீங்கள் வாழப் பார்க்கிறீர்கள்

1108-

பயணத் தனிமை 

எனக்கில்லை

சொற்கள் இருக்கின்றன 

1109-

புறக்கண்ணுக்கும் 

புலப்படவில்லை 

அகக்கண்ணுக்கும் 

அகப்படவில்லை 

எங்கிருக்கிறேன் 

தெரியவில்லை

1110-

பயத்தைப் புகட்டுகிறார்கள்

தைரியமாய் 

துப்பி விடுங்கள்

முடிந்து விட்டது

தற்கொலையை
காட்சியைப் போல
நடத்த
திட்டமிட்டான்
திரை விழுவது போல
முடிந்து விட்டது 

சொல்லிக்கொண்டே இருந்தான்

மதுக்கோப்பையில் 

கண்ணீர்துளிகள் 

மிதந்து கொண்டிருப்பதை 

அவன் எதேச்சையாக கண்டான் 

அது பிரமை என்று 

குடித்து முடிக்கும் வரை 

தனக்குச் சொல்லிக்கொண்டே இருந்தான்

அதற்கு முன்பே

என் குரல் வளை இறுக்கி 

என்னை கொன்றீர்கள் 

அதற்கு முன்பே 

என் சொற்கள் 

வெளியேறி இருந்தன

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1095-

 அது மலையல்ல 

நீங்கள் 

நகர்த்தி சேர்த்த 

பொய்கள்

 1096-

 தூது வந்த புறா 

ஆயுதத்தின் மேல் 

அமர்ந்திருக்கிறது

 1097-

மேல் நீந்தும் 

மீனானேன் 

ஆழம் போய் 

நீரானேன்

1098-

சாவி துவாரத்தின் வழியே 

பார்க்கும் போது 

சாவிதுவாரமும் 

சேர்ந்து பார்க்கிறது

1099-

கனவுகளில் 

அறைந்து கொள்கிறேன் 

வேண்டாம் சிலுவை

1100-

நினைவுகளே 

பரமபதம் 

பாம்பு 

ஏணி 

எல்லாம் 

ஆடத்தான் வேண்டும்

யாராவது ஒருவர்

யாராவது ஒருவர் 

உண்மை பேசுவார்கள் 

என்ற எதிர்பார்ப்பில் 

அறையிலிருந்த எல்லோரும் 

பொய் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் 

இசை

கொஞ்சம் காற்றும் 

துளைகளை 

மூடித் திறக்கும் 

விரல்களும்தான் 

என்னுடையது 

இசை பிரபஞ்சத்தினுடையது 

புல்லாங்குழல் வாசித்த 

கலைஞன் சொன்னான்

ஒவ்வொரு முறையும்

நீ இவ்வளவு
பொய் சொல்வாய்
என்று தெரிந்திருந்தால்
நான் பேசி இருக்க மாட்டேன்
நாக்கு சொன்னது

ஒவ்வொரு முறையும்
இதையே சொல்கிறாய்
தோற்றுப் போகிறாய்
மனம் சொன்னது

உச்சியிலிருந்து

மலை உச்சியிலிருந்து 

விசிலடித்தபடி 

இறங்கி வருவதைப் போல 

கற்பனை  செய்து கொள்கிறேன் 

அது இப்போது

ஏறுவதை 

இலேசாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது 

வெளிச்சம்

தாளில் வெளிச்சம் 

எழுதுவதைப் போல 

வெளிச்சத்தை என்னால் 

எழுத முடிவதில்லை 

பாம்பைப் பற்றிய கவிதை

பாம்பைப் பற்றி
எழுதிய கவிதையில்
விஷம் இருந்தது
அது பாம்பின் விஷமா
என் விஷமா
தெரியவில்லை

பனித்துளிக் கண்கள்

புல் தன்

பனித்துளிக் கண்களால் 

மொத்த வனத்தையும்

பார்க்க நினைத்தது 

அதற்குள் காட்சி 

மறைந்து போனது 

நேரம்

பழுதடைந்த கடிகாரத்தில்
நேரம் பார்க்கிறான்
அவனுக்கு சரியாய் காட்டுகிறது
மற்றவர்களுக்கு
அவனை தப்பாய் காட்டுகிறது 

நீங்கள் அங்கேயேதான் இருக்கிறீர்கள்

நீங்கள் அங்கேயேதான் இருக்கிறீர்கள்

உங்கள் கண்களிலிருந்து 

சைத்தான் வெளியே வந்து 

எட்டிப் பார்த்து 

வெறுப்பைத் துப்பி 

கதவடைத்துப் போகிறது 

நீங்கள் அங்கேயேதான் இருக்கிறீர்கள் 

இப்போது இன்னும் கொஞ்சம் 

சுகமாய் சாய்ந்து 

காது குடைந்தபடி

இடையில் இருக்கும் கதை

நான் சொன்ன கதைக்கும் 

நீங்கள் கேட்ட கதைக்கும் 

இடையில் இருக்கும் கதை 

நம் இருவருக்கும் 

தெரியாத கதை 

நதியில்

நதியில் 

மிதந்து போகும் நதியை 

எவ்வளவு பேர் 

பார்த்திருக்கக்கூடும் 

இறந்து கிடந்தேன்

எல்லா கனவுகளையும் 

வரிசையாய் 

நிற்க வைத்து 

ஒவ்வொன்றாய் 

சுட்டுக் கொன்றேன் 

கடைசியில் நானும் 

இறந்து கிடந்தேன் 

விளிம்பு நோக்கி

இந்த முறையும் விழவில்லை விளிம்பிலிருந்து திரும்புகிறேன் என்றாலும் மீண்டும் விளிம்பு நோக்கிப் போகிறேன்

வரும் வழியில்

வரும் வழியில்

யானையையும் பாகனையும் 

பார்த்தேன்

பாகனை என் பக்கத்தில் வந்து 

நிற்கச் சொன்னேன்

யானையைச் சுற்றி 

ஒரு காடு வரைந்தேன்

யானை தும்பிக்கை நீட்டி 

என்னைத் தொட்டு விட்டு 

காட்டில் ஓடி மறைந்தது

பாகனை ஒரு கடையில் 

வேலைக்கு சேர்த்து விட்டேன்

அங்கு அவன்சந்தோஷமாய் 

யானை பொம்மைகள் 

விற்றுக் கொண்டிருக்கிறான்

இரண்டும் சரி

அலைகள் குழந்தையுடன் 

விளையாடுகின்றன 

என்கிறார் அப்பா 

குழந்தை அலைகளுடன் 

விளையாடுகிறது 

என்கிறாள் அம்மா 

இரண்டும் சரி 

என்கிறது கடல்

குருதியை மட்டும்

எல்லா வண்ணங்களையும் 

உடனே எடுத்துக்கொண்டு 

தூரிகை வரைகிறது 

குருதியை மட்டும் 

கொஞ்சம் உணவாக 

உட்கொள்கிறது

ஓடுகிறீர்கள்

அழகாக வருடிக் கொடுக்கிறீர்கள் 

அந்த சுகத்தில் லயித்தபடியே 

குற்றவாளி தப்பித்து விடுகிறான் 

பிறகு பதறி அடித்துக்கொண்டு 

காவல் நிலையம் ஓடுகிறீர்கள் 

புகார் கொடுக்க

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1089-

இப்படித்தான் 

புதைந்து போயின 

எத்தனையோ சொற்கள் 

முளைக்குமென்று 

காத்திருக்கிறேன் 

நீரூற்றி

1090-

என்னைத் தேடி 

வந்தேன் 

வருகிறேன் 

வந்துகொண்டிருப்பேன் 

1091-

கண்ணீரில் 

வழிவது 

தப்பித்த கனவா

1092-

ஆசை மறந்தால் 

நிம்மதியாக வாழலாம் 

என்றார் குரு 

நிம்மதிதான் 

என் ஆசை 

என்றான் அவன் 

1093-

குழந்தை எறிந்த பந்து 

முடிவிலி நோக்கிப் போகிறது 

எடுக்க ஓடுகிறாள் 

வளர்ந்து கொண்டே

1094-

தந்திரம் பழக

அன்பு 

வெளியேறும்

இரண்டு குழி

இந்த கோபத்தை 

வைத்துக்கொண்டு 

ஒன்றும் செய்ய முடியாது 

ஆழக்குழி பறித்து 

அதில் போட்டு மூடு என்று 

நண்பனிடம் சொன்னேன் 

வா இரண்டு குழி 

வெட்டலாம் என்று 

என்னையும் கூப்பிட்டான் 

இருக்கிறது

இந்த குகைக்குள் பயணிப்பது 

எளிமையாக இருக்கிறது

இந்த இருளுக்குள் பயணிப்பது

கடினமாக இருக்கிறது

இந்த குகைக்குள் பயணிப்பது 

கடினமாக இருக்கிறது

இந்த இருளுக்குள் பயணிப்பது

எளிமையாக இருக்கிறது

எதுவும் செய்யாமல்

மதம் பிடித்த 

யானையானது 

என் நிழல் 

ஒன்றும் செய்யாமல் 

பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன் 

அதுவும் எதுவும் செய்யாமல் 

நிழலாகி விட்டது

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1083-
சமாதியின் மீது
விழுந்த பூக்கள் 
நகர்ந்து நகர்ந்து
இடம் மாறுகின்றன

1084-
என்னை வெல்ல 
நான் 
தோற்க வேண்டும்

1085-

விரட்டிய கையில்   

இருந்தது 

பறவைக்கான சோறு

1086-

என் கதையில் 

பெரிதாக 

எதுவும் இல்லை 

சிறிதாக 

நானிருக்கிறேன்

1087-

பசித்திருப்பவர்கள் 

வயிற்றிலிருந்தே 

ஆயுதம் எடுப்பார்கள்

1088-

உறைந்து போயிருக்கிறேன்

மீண்டு வர

உத்தேசமில்லை

இரண்டு மெழுகுவத்திகள்

இரண்டு மெழுகுவத்திகள்

தம் சுடரில் அசையும் 

அழகு பற்றி பேசின

தம் நிழல்கள் தாளலயத்துடன் 

நடனமிடுவதை ரசித்தன

உரையாடல் 

வெளிச்சம் சார்ந்தே நீண்டது

இரண்டும் 

கடைசி வரை 

தாம் உருகுவது பற்றி 

பேசிக் கொள்ளவே இல்லை

வேறு பொருட்கள்

வேறு பொருட்கள் இல்லை 

இந்த அறையில் 

நான்தான் இருக்கிறேன் 

ஒரே ஒரு 

பொருளைப் போல

ஒற்றைத் தீக்குச்சி

1-

உரசினால் 

இழந்து விடுவேன் 

அப்படியே இருக்கட்டும் 

ஒற்றைத் தீக்குச்சி

2-

அடுக்கி வைத்த 

கேள்விகளைத் 

தள்ளி விட்டேன் 

கலைந்து கிடந்தன 

பதில்கள்

முடிப்பதற்குள்

சொல்லி முடிப்பதற்குள் 

மறைந்து போனது 

பனித்துளி 

மீதிச் சொற்களை 

புல்லின் அடியில் 

கொட்டிவிட்டு வந்தேன் 

கண்ணாடிப் பெட்டி

கண்ணாடிப் பெட்டிக்குள் 

படுத்திருக்கும் அப்பாவை 

சத்தம் போட்டு 

எழுப்புகிறது குழந்தை 

அப்பாவுக்கு கேட்கிறது 

ஆனாலும் 

அப்படியே இருக்கிறார்

அழைத்துப் போனது

அலை வந்து 

இழுத்துப் போனது

என்று சொல்கிறார்கள் 

எல்லோரும் 

அவள் இருந்திருந்தால் 

சொல்லி இருப்பாள் 

அலை வந்து 

அழைத்துப் போனது என்று

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

1076-

வெகு ஆழத்தில்

தியானம் செய்யும்

கனவின் ஆழத்தில்

இருக்கிறேன் நான்

1077-

பயம் 

துரத்திக்கொண்டே இருக்கிறது 

நல்லது 

ஓடிக்கொண்டே இரு

1078-

என் பிரார்த்தனை தட்டில் 

பாவங்கள்

ஆனாலும் 

கடவுள் முன் நிற்கிறேன்

1079-

நாளை நான் 

கிடைக்கக் கூடும் 

அதற்கு இன்று 

தொலைய வேண்டும்

1080-

இந்த வாக்கியம் 

உண்மையாக எளிமையாக 

இருந்தது

அழகாக்கியபோதுதான் 

பொய்யும் பூதமும் 

சேர்ந்து விட்டது

1081-

தட்டி எழுப்புகிறது 

கேள்வி

நானே பதிலாகிறேன்

1082-

நிராயுதபாணி 

நெஞ்சில் ஒலிக்கிறது 

நானே ஆயுதம்

வேட்டை நாய்கள்

எல்லோரையும்
வேட்டை நாய்களாக்கி விட்டோம்
மனம் வருந்திச்
சொன்னார் பெரியவர்
என் கண்களிலிருந்த
வேட்டை நாய்
வெளியே வந்து
அவர் கால்களை
நக்கிக் கொண்டிருந்தது

சாவி துவாரத்தில்

சாவி துவாரத்தில்
இறந்து கிடக்கிறது
ஒரு கண்
அதன் இமைகள்
துடித்தபடி

நகரும் கதை

1-
அதர்மம் 
நடிக்கிறது
தர்மம் 
பார்க்கிறது

2-

நீ எப்போது 

சைத்தான் ஆனாய் 

இரக்க மனதை 

இறக்கி வைத்தபோது 

3-

எழுத்தில் 

ஓய்வெடுக்கிறேன்

என்றாலும் எழுதுகிறேன்

4-

கதை நகர்வதைப் 

பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்

நகர்வின் 

அழகில் மயங்கி 

எழுதுவதை 

மறந்து விட்டேன்

5-

பேராசையை 

மனதிற்கு ஊட்டிவிட்டு 

அதை பசியுடனேயே இருக்க 

பழகி வைத்திருக்கிறோம்

இழு

இழுக்க முடியுமா 

இந்த தேரை 

முடியும் 

இழு 

தேரே சொன்னது

கேட்டுத் துளைக்கிறாள் மான்யா

காட்டில் கொண்டு போய் 

விட்டுவிடலாமா 

சர்க்கஸ் சிங்கத்தை 

பார்க்க விடாமல் 

கேட்டுத் துளைக்கிறாள் மான்யா

மறுநாள் 

அவள் வரைந்த வனத்தில் 

அந்த சிங்கம் 

உலவிக்கொண்டிருந்தது

கொம்பு

எனக்குத் தலையில் 

கொம்பு முளைத்திருக்கிறது 

என்கிறீர்கள் நீங்கள் 

உங்களுக்குத் தலையில் 

கொம்பு முளைத்திருக்கிறது 

என்கிறேன் நான் 

இருவரும் இல்லை 

என்கிறோம் 

கண்ணாடியில் 

பார்க்கிறோம் 

கண்ணாடியில் 

கொம்பு முளைத்திருக்கிறது 

உணர்வின் மையம்

எழுதினேன் 

சித்திரம் கிடைத்தது 

வரைந்தேன் 

சித்திரம் கிடைத்தது 

ஒன்று போலில்லை 

மற்றொன்று 

ஆனாலும் 

உணர்வின் மையம் ஒன்று