நகரமும் அவர்களும்

நகரத்திற்குப் புதிதாக வந்த இளைஞன் அவன்

இந்த நகரத்துல எங்கையாவது

அன்பு தென்படுமான்னு பாத்தேன்

அது உங்க கண்ல இருக்கு என

எதிர்படும் பெண்ணிடம் சொல்கிறான்

கண்டறிந்த  பெருமிதத்தோடு

 

இதை எதிர்பார்க்காத

நகரத்திற்குப் புதிதாக வந்திருக்கும் பெண்

அவனைப் பார்க்கிறாள்

அவள் பேருந்து வருகிறது

என்ன சொல்றதுன்னு தெரியல

உங்க கண்ல

நம்பிக்கை தெரியுது

சொல்லிவிட்டு

வேகமாக ஓடிப்போய்ப்

பேருந்தில் ஏறுகிறாள்

போ

1

வழியே

வழி காட்டும்

போ

2

நிற்காதே

தேங்கிப்போவாய்

3

கண்களுக்கு

விழிப்பை

ஊட்டு

4

நீ

நடைப்போராளி

5

கால்களின்

பாடல் கேள்

இசைபோல்

நட

6

தடைக்கற்களில்

வேகத்தின் குறிப்புகள்

இருக்கட்டும்

7

மூச்சுக்காற்றுக்கு

நன்றி சொல்

உன்னை

முந்திச் செல்பவனை

முந்திச் செல்

8

நேரம் முக்கியம்

உன்னோடு

உரையாடு

போதும்

9

கேள்வி

அழைத்துப்போகும்

விடை

வேகமாக்கும்

10

களைப்படையா

கர்வம் கொள்

11

நினைவுகளில்

பயணக்குறிப்புகளை

எழுதி வை

12

இமை மூடித்

திறப்பதற்குள்

பாய்ந்து பழகு

13

கால்களைச்

சிறகுகளாக்கு

பாதைகளை

வானமாக்கு

தினசரி செய்திகள்

கையிலிருந்த தினசரியில் செய்திகள் கனத்தன

எண்ணூரில் எண்ணெய்ப் படலம்

என்னென்னவோ சொல்கிறார்கள்

கவலை பாரமாய் அழுத்துகிறது

 

ஏரிகள் காணாமல் போய்விட்டன

கட்டிடங்கள் முளைத்துவிட்டன

 

இவரைக் கேட்டால் அவரைச் சொல்கிறார்

அவரைக் கேட்டால் இவரைச் சொல்கிறார்

 

கூசாமல் குவித்து வைத்திருக்கிறோம்

குப்பைகளையும் பொய்களையும்

 

வெட்கமின்றி உலா வருகின்றன

ஊழல் முகங்கள்

 

தீர்வைத் தர வேண்டும்

உணவுப்பொட்டலங்களோடு முடிந்து விடுகிறது

புகைப்பட வெளிச்சத்தில் பெருமிதங்கள்

 

எல்லாவற்றிற்கும்

பதில் வைத்திருக்கிறார்கள்

கேள்வி கேட்பவர்களின்

வாயை மூடி விடுகிறார்கள்

 

இன்னொரு தேநீர்

பெரியவரிடம் கேட்டேன்

தலையாட்டினார்

 

மனுஷன் நேர்மையா இருந்தா

நாடு தூய்மையா இருக்கும்  என்றார்

சட்டையில் சிந்திய தேநீரைத்

துடைத்துக்கொண்டார்

 

அமைதியானவர் திடீரென

வெடிப்பது போல்

சொல்லிவிட்டுப் போனார்

 

நாக்க புடுங்கிகிட்டு சாகற மாதிரி

நாலு வரி எழுதுங்க தம்பி

 

எதுவும் தோன்றவில்லை

தினசரியில் தொலைந்து போனவரோடு

நானும் தொலைந்து கொண்டிருந்தேன்

சித்திரங்கள்

அம்மாவின் பசிக்குப்

பொறுமை அதிகம்

உணவு கொடுக்கும்போது

வாங்கிக்கொள்ளும்

 

அப்பா கோபப்படுவதை

நிறுத்திவிட்டார்

தேவைப்படும் போது

தனியே போய்க்

கொட்டிவிட்டு வருவார்

 

மொத்த சம்பளத்தையும்

மூத்த மகன்

வீட்டில் கொடுத்துவிடுகிறார்

செலவுக்குக் கேட்டு

வாங்கிக்கொள்வார்

 

தங்கைகளுக்குத்

திருமணம் நடந்தால்

அவர் வாழ்க்கை

கூடி வரலாம்

 

மழையில்

மழையாகிவிடுகிறது வீடு

தெரியாமல் இல்லை

அதைப்பற்றி யாரும்

அதிகம் பேசுவதில்லை

 

யார் அனுமதியும் இல்லாமல்

வீட்டைச் சுற்றிவருகிறது

புதிதாய்

வந்து சேர்ந்த பூனை

 

 

 

 

உன் பெயர்தான் என் பெயர்

அவர் கதையில்

நதி ஓடியது

அள்ளிக் குடித்தேன்

தேன் சுவை

மீன்கள் விளையாடின

அருகில் வந்தன

காது கொடுத்து

மீன்கள் சொன்னதைக் கேட்டேன்

குட்டிக்கதைகள்

தூரத்தில் ஆளின்றி

அசைந்துகொண்டிருந்தது 

ஒரு படகு

குதித்து நீந்திப்போய்ப்

படகில் ஏறி அமர்ந்து

சத்தமிட்டேன்

எதிரொலித்தது

கதை எழுதியவருக்கு

அது கேட்டது

எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டு

வரச்சொல்லிக் கையசைத்தார்

அவர் பெயரைக் கேட்டேன்

அது தேவையில்லை என்றார்

அப்படியானால்

நானும் உங்களைச்

சந்திக்கத் தேவையில்லை 

எனச் சொல்லிவிட்டு

குதித்து நீந்தினேன்

நதி முடிந்திருந்தது

நிமிர்ந்து பார்த்தேன்

வெள்ளைப் பாலைவனமாக இருந்தது

எழுதியபடியே

முன்னேறிக்கொண்டிருந்தார் எழுத்தாளர்

என்னால் நடக்க முடியவில்லை

அழைத்துப் பார்த்தேன்

திரும்பவில்லை

தூரத்திலிருந்து குரல் வந்தது

உன் பெயர்தான்

என் பெயர்

பிறகு

நினைவுகளைத் தாண்டிவந்து

விட்ட இடத்திலிருந்து

எழுதத் தொடங்குமுன்

எழுதி இருந்த 

சில வரிகளைப் படித்தேன்

உன்னை அடைந்தால்

நீ என்னை அடையலாம்

விடாமல் நட

விலகாமல் போ

அம்மாவும் அம்மாவும்

அம்மா என நினைத்து

வேறு ஒரு பெண்ணின்

கையைப் பிடித்துப்போகிறது குழந்தை

அந்தப் பெண்ணும்

அதில் நெகிழ்ந்து

திரும்பிப் பார்த்துப்போகிறாள்

பின்னால்

வேடிக்கை பார்த்தபடி

வருகிறாள் அம்மா

அது அம்மா இல்லை

எனத்தெரிய

தன்னை விடுவித்துக்கொண்டு

அம்மாவிடம்

ஓடி வருகிறது குழந்தை

நன்றி சொல்லிப் போகிறாள் அம்மா

குழந்தை கையசைக்க

பிஞ்சு விரல்களின்

அன்பின் பிசுபிசுப்பைக்  

கையில் உணர

கண்களைத் துடைத்துக்கொண்டு

சிரிக்கப்பார்க்கிறாள்

சமீபத்தில்

குழந்தையை இழந்த

அந்தத் தாய்

ஓவியப் பிரபஞ்சம்

 உணரும் அமைதியை

ஓவியமாக்க முடியுமா

வேண்டாம்

சத்தமாகிவிடும்

 

**

ஓவியன் சொன்னான்

நான் கோடுகளை

ஒழுங்குபடுத்துகிறேன்

நீங்கள்

ஓவியமென்று சொல்கிறீர்கள்

 

**

வண்ணங்களுக்கும்

தூரிகைக்கும் இடையில்

வராமல் போய்விடுகின்றன

பல ஓவியங்கள்

 

**

நான் வரைந்தது

மிகப்பெரிய பூஜ்யம்

பிரபஞ்சம் என்று

கைதட்டி ரசிக்கிறீர்கள்

 

**

வண்ணங்களில் கோப்பையைத்

தட்டிவிட்டுத்

தாண்டிப்போனது பூனை

அழிக்காமல்

பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்

இதுபோல் என்னால்

வரைய முடியாது

 

**

கண்ணீரை

அன்பால்

வரைந்துபார்த்தேன்

புன்னகை கிடைத்தது

 

**

தூரிகையின் காதுகளுக்கு

ஓவியம் பேசுவது

கேட்கும்                                                      

  - ஆனந்த விகடன்(8.11.23)இதழில் வெளியானது -

 

புன்னகை

நன்றியைச் சொல்கிறது புன்னகை

நட்பைச் சொல்கிறது புன்னகை

காதலைச் சொல்கிறது புன்னகை

கனிவைச் சொல்கிறது புன்னகை

துயரத்தைச் சொல்கிறது புன்னகை

துடிப்பைச் சொல்கிறது புன்னகை

நெருக்கத்தைச் சொல்கிறது புன்னகை

நினைக்கச் சொல்கிறது புன்னகை

கவனிக்கச் சொல்கிறது புன்னகை

கடக்கச் சொல்கிறது புன்னகை

ஈர்ப்பைச் சொல்கிறது புன்னகை

இருப்பைச் சொல்கிறது புன்னகை

உயிர்க்கச் சொல்கிறது புன்னகை

உதவச் சொல்கிறது புன்னகை

இணையச் சொல்கிறது புன்னகை

இயங்கச் சொல்கிறது புன்னகை

கவிதையைச் சொல்கிறது புன்னகை

எழுதச் சொல்கிறது புன்னகை

தினம் தினம் ஏதேதோ

சொல்லிச் செல்கிறது புன்னகை

 

வணங்குதல்

 தற்கொலைக்கு

மலையுச்சிக்கு வந்தவன்

காட்சிகளைப் பார்த்து வியக்கிறான்

 

தலை உரசிப்போகும்

பறவைக்கு  கையசைக்கிறான்

 

காலடியில் கிடக்கும்

கற்களை எடுத்து முத்தமிடுகிறான்

 

அமர்கிறான்

 

கண்மூடித் தியானிக்கிறான்

 

வேண்டாத எண்ணங்கள்

ஒவ்வொன்றையும் அழிக்கிறான்

 

தற்கொலை எண்ணம்

அதில் உயிரிழக்கிறது

 

மலையின் பிரமாண்டம்

அவனுக்கு வாழ்தலில்

விசாலத்தைச் சொல்கிறது

 

மலையை வணங்குகிறான்

 

அவன் நன்றியின்

கண்ணீர்த்துளி

மலை உடம்பில் விழுகிறது

அது அசைந்து

ஆசிர்வதுப்பது போலிருக்கிறது

 

மலையிலிருந்து

அருவி இறங்கிவருவதுபோல்

மெல்ல இறங்கிப் போகிறான்

 

பந்து

அநாதையான பந்து

பேருந்துக்குள்

உருண்டோடுகிறது

பெரியவர் காலடியைத் தொடுகிறது

 

அந்த மஞ்சள் நிறப் பந்தை எடுத்து

வேட்டியால் துடைத்து

பின்னால் அமர்ந்திருக்கும் குழந்தையிடம் தருகிறார்

 

வாங்கிக்கொண்டு

அழுகையை நிறுத்துகிறது

 

பிறகு வேகமாக எறிகிறது

 

ஜன்னல்தாண்டி பந்து

வெளியே போய்விடுகிறது

 

பேருந்து ஒரு வளைவில் திரும்பி மறைகிறது

 

சாலை விளிம்பில்

ஆடு மேய்க்கும் சிறுமியிடம்

கிடைக்கிறது பந்து

 

பந்தை முத்தமிட்டுத்

தூக்கிப்போட்டு

விளையாடுகிறாள்

அவள் சிரிப்பில்

புற்கள் அசைகின்றன

ஆடுகள் திரும்புகின்றன

 

வானிலிருந்து

சொர்க்கம் வருவதுபோல்

அவள் கைக்குத் திரும்புகிறது பந்து

 

இந்தக் காட்சி

சூரிய ஒளியில்

திரைச்சீலையில்

அசைந்தாடும்

சித்திரம்போல் தெரிகிறது

மெளத் ஆர்கன் வாசிக்கும் பெரியவர்

 கைகள் நடுங்க

மெளத் ஆர்கன் வாசித்துக்கொண்டிருந்த

முதியவரின் அருகில் போய்

அமர்ந்தேன்

 

இலைகள்

மிதந்து மிதந்து

அவர் இசை

கேட்டபடி

அருகில் வந்து விழுந்தன

 

மெளத் ஆர்கன்

ஒரு சிறு வாக்கியம் போல்

முன்பின் போய் வந்தது

 

தியானம் போல்

அவர் முடித்து

மெல்ல கண் மூடியபோது

சொன்னேன்

 

உங்கள் இசை

இளமையாக இருக்கிறது

 

கண் திறந்து

புன்னகைத்துச்

சொன்னார்

 

முதுமை இளமை

இசைக்குக் கிடையாது

பிரித்துப்பார்ப்பதெல்லாம்

நாம்தான்

 

 

இயற்கையே...

இயற்கையே

என்னை

உதிரவை

 

அன்பின் மீது

நட்பின் மீது

அழகின் மீது

செயலின் மீது

சிந்தனை மீது

என ஒவ்வொன்றின் மீதும்

ஒவ்வொரு நாளும்

இயற்கையே

என்னை

உதிரவை

 

இலக்கின் மீது

இயக்கம் மீது

பயணம் மீது

பாதை மீது

தேடல் மீது

என ஒவ்வொன்றின் மீதும்

ஒவ்வொரு நாளும்

இயற்கையே

என்னை

உதிரவை

எழுத்தின் மீது

படைப்பின் மீது

இசையின் மீது

இசைவின் மீது

மீட்சி மீது

என ஒவ்வொன்றின் மீதும்

ஒவ்வொரு நாளும்

இயற்கையே

என்னை

உதிரவை

 

புன்னகை மீது

கண்ணீர் மீது

மானுடம் மீது

மனிதம் மீது

என ஒவ்வொன்றின் மீதும்

ஒவ்வொரு நாளும்

இயற்கையே

என்னை

உதிரவை

    

 

 

சுவரில்…

சுவரில்

ஒரு ஆணி அடித்து

அதில் என்னைத்

தொங்கவிட்டேன்

 

ஒருவர்

மேலும் கீழுமாகப்

பார்த்துச் சென்றார்

 

ஒருவர்

ஆணி மனிதர் என்றார்

 

ஒருவர்

தொங்கும் விசித்திரம் என்றார்

 

ஒருவர்

பாவம் தொங்குகிறது என்றார்

 

ஒருவர்

இது இவன் தண்டனைக் காலம் என்றார்

 

ஒருவர்

இவன் நேராகத் தொங்கும் வவ்வால் என்றார்

 

 

ஒருவர்

ஆணியைப் பிடுங்க

முயற்சித்துத் தோற்றுப்போனார்

 

ஒருவர்

இது ஒருவிதமான பைத்தியக்காரத்தனம் என்றார்

 

ஒருவர்

ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு

மீதியை மேலே

தடவிவிட்டுச் சிரித்தார்

 

இப்படி

ஓவ்வொருவராகப்

பார்த்தும் கடந்தும் கலைந்தனர்

 

ஒருவர் கூட

வலிக்கிறதா என்று

கேட்கவில்லை

உன் பேரென்ன?

 உன் பேரென்ன?

மறந்துடுச்சு.

எவ்வளவு நேரமா உட்கார்ந்திருக்க?

அதுவும் மறந்துடுச்சு.

உனக்கு என்ன வேணும்?

தெரியல. மறந்துடுச்சு.

உண்மையச் சொல்லு?

சொல்றது உண்மை. மறந்துடுச்சு.

விளையாட்றயா?

இல்ல. எல்லா விளையாட்டும் மறந்துடுச்சு.

நீ யாரு?

மறந்துடுச்சு.

உன் ஞாபகத்துல எதுவும் இல்ல?

இல்ல. எல்லாம் மறந்துடுச்சு.

பட்டாம்பூச்சிய ஏன் பச்சக்குத்தி இருக்க?

ஏன். தெரியல. மறந்துடுச்சு.

அம்மா…

இப்ப நான் உன்ன அடிச்சேன். அம்மான்னு கத்தன. அது மட்டும் எப்படி

மறந்து போவாம இருந்துது?

அது உங்க அடியால வந்த அம்மா இல்ல. 

விபத்துல அம்மா இறந்தப்ப உயிர கிழிச்சிட்டு ஓடிவந்த அம்மா. 

பட்டாம்பூச்சி போல அம்மா பறந்து போயிட்டாங்க.

 

 

முறிந்த காதல்

முறிந்த காதலை

எழுதிப் பார்க்கிறான்

கூடிவரவில்லை

சொற்கள்

உடைந்து போகிறான்

குடிக்க வேண்டாம்

முடிவோடு

நடை மறந்து

நடந்து போகிறான்

சாலையோர பூவிலிருந்து

தேனெடுத்த பட்டாம்பூச்சி

அவனை ஒரு வட்டமடித்துவிட்டுப் போகிறது

புன்னகை சுரக்க

சொற்கள் ஓடி வர

மனதில் எழுதுகிறான்

முறிந்த காதலில்

கசியும் அன்பைப்

பருகுவது

மகாபோதை