297-
ஒற்றை வரி
உறங்குகிறது
அதில் மொத்த கவிதையும்
விழித்திருக்கிறது
298-
பொய் வண்ணங்கள்
தொட அஞ்சுகிறது
தூரிகை
299-
சத்தமின்றி
காலருகே
வரும் பாதை
நடக்கையில்
முன்போய்
விரிந்து
வழி காட்டும்
300-
படிக்காத புத்தகம்
என் சோம்பலைப்
படித்தபடி
மொத்தக் கவிதையையும் விழிக்க வைத்து தூங்கும் ஒற்றைவரி அருமை.
ReplyDelete297.
ReplyDeleteஅழகு!
299.
நம்பிக்கை தொனிக்கும் வரிகள்.
300.
இது போன்ற படிக்காத புத்தகம் நிறையவே இருக்கிறது என்னிடமும். :(
"ஒற்றை வரி.." அருமையான கவிதை...தங்களின் ஆளுமைக்கு வணக்கங்கள்..
ReplyDelete