எங்கள் வலிகளை
நீங்கள் எழுதினீர்கள்
எங்கள் ரத்தங்களை
நீங்கள் எழுதினீர்கள்
எங்கள் கண்ணீரை
நீங்கள் எழுதினீர்கள்
எங்கள் மரணங்களை
நீங்கள் எழுதினீர்கள்
எங்கள் துயரங்களை
நீங்கள் எழுதினீர்கள்
இன்ன பிற
தேடி எழுதினீர்கள்
உங்கள் வரிகளில் வந்த
அவை எல்லாம்
பாராட்டைப் பெற்றது
பரவலாக
வரவேற்பை பெற்றது என்று
புளகாங்கிதம் கொண்டீர்கள்
பின் போய்விட்டீர்கள்
வேறு ஒன்றுக்கு
நிகழ்ச்சி நிரலில்
மாற்றம் வேண்டும்
உங்களுக்கு
இப்போது
எங்கள் வலி
கூடுதலாகி
எங்கள் ரத்தம்
உறைந்துபோய்
எங்கள் கண்ணீர்
திசைகள் இழந்து
எங்கள் மரணம்
கணக்கைத் தொலைத்து
எங்கள் துயரம்
தனிமை சேர்த்து
உலகின் கரம் நீளமானது
என்று சொன்னவர்களே
அது எங்களை நோக்கி
எப்போது நீளும்
சொல்ல முடியுமா
அருமை என்று சொல்லிவிட முடியாத வலியின் கவிதையிது.
ReplyDeleteநீண்ட அந்த கரத்தில் ரத்த வாடை அடிக்கிறது ராஜா
நன்றி வேல்கண்ணன்.
ReplyDeleteaathangam...!!
ReplyDelete//அருமை என்று சொல்லிவிட முடியாத வலியின் கவிதையிது//
ReplyDelete:(
நன்றி இரசிகை,அசோக்.
ReplyDeleteரசித்தேன். நன்று
ReplyDeleteஇவ்வளோ வார்த்தைகள்... இப்போதான் முதல் முறை உங்கள் கவிதைகளில் பார்க்கிறேன்.
ReplyDeleteரொம்ப 'வலி'மை..
அகதி கதி அக கதி திகதி அகதி
(the state of refugee's heart remains same ever)
உங்கள் ஸ்டைலில் இல்லாத கவிதை இது...ஆனாலும் ஒரு கவிதையின் பணியைச் செவ்வனே செய்து முடித்திருக்கிறது. வாழ்த்துகள்.
ReplyDelete-ப்ரியமுடன்
சேரல்
பேசுவதும் எழுதுவதுமாய் மட்டுமே கடந்து சென்று விடுகிறோம். வலிகள் வலிகளாகவே நீண்டு கொண்டிருப்பதுதான் வேதனை ராஜா.
ReplyDeleteநன்றி சேரல்,கல்யாணி.
ReplyDelete