இன்னும் பெயரிடாத
என் புதிய நாயுடன்
கடற்கரையில்
நடந்து கொண்டிருந்தேன்
சிநேகமாக வந்தது
கடலைப் பார்த்தது
கை கயிற்றை
சற்றே விட
கூடுதல் சுதந்திரத்துடன்
ஓடிப்போய்
மண்ணைக்கீறி விளையாடியது
நண்டைப் பார்த்து மிரண்டது
ஒளி வாங்கி ஓடியது
பின் என்னோடு வந்து
சேர்ந்து கொண்டது
வீடு திரும்புகையில்
உனக்கு என்ன பெயர்
வைக்கலாமென்று
அதனிடம் கேட்டேன்
குரைத்தது
அந்த சத்தத்திலிருந்து
விழுந்த சொற்களில்
எதுவும் பெயர்
ஒலிக்கவில்லை
கயிற்றின் அதிர்வு
கைக்கு இதமாக இருந்தது
நாய் கதாபாத்திரங்கள் வரும்
கதைகளினூடே போய்
ஏதாவது பெயர் கிடைக்குமா என
பார்த்து திரும்பியது மனது
வைக்கப்போகும் பெயருக்கு
ஒரு விஷேசம்
தேவைப் பட்டது
நல்ல பெயர்
கிடைக்கும் வரை
காத்திருக்க வேண்டியதுதான்
அதுவரை பெயரிடப்படாமல்
கழியட்டும் நாட்கள் என்று
நினைத்தபடி பார்க்க
வேகமாக சாலை கடந்த நாயை
டேய் அன்பு
எனச் சத்தமிட்டேன்
அழகாக ஓடி வந்து
காலை நக்கியது
கிடைத்து விட்டது
எனக்குப் பெயரும்
அதற்கு நானும்
'அன்பு' இதை விட ஒரு நல்ல பெயர் கிடைக்காதுங்க. அன்பினில் உண்டு ஆயிரமாயிரம் விசேஷங்கள். "........ அது மனிதர்க்கு தோழனடி பாப்பா........" என்னும் பாரதி வரிகள் நினைவுக்கு வருது.
ReplyDeleteபரிசு ஒரு அன்பு முத்தம்
ReplyDeletethanks kalyani&surya
ReplyDelete