Monday, December 08, 2025
Monday, September 29, 2025
உறைந்துபோனவர்கள்
உறைந்துபோன
மனநிலையில்
இருந்தோம்
பேச வரவில்லை
அல்லது
வார்த்தைகள்
வரவில்லை
கிளைகளில் அசைவைப்
பார்த்தோம்
உதிர்ந்த இலைகளில் மேல்
பார்வைபட்டுத் திரும்பியது
காற்று தொட்டுப்போனது
கண்களை
மூடிக்கொண்டு
நினைவுகளில்
சொற்களைத் தேடினோம்
கிடைக்கவில்லை
நிசப்தத்தின் நீளம்
அதிகமாகி இருந்தது
ஒருகணம்
கண்களால் புன்னகைத்துவிட்டு
அவரவர்
திசையில்
பயணப்பட்டோம்
உறைந்த நிலையோடு
Tuesday, April 15, 2025
பசியின் குரல்
சாலையோரம்
படுத்துக்கிடப்பவன்
கொசுக்களோடு போராடுகிறான்
பதில் சொல்ல முடியாமல்
தவிக்கிறான்
யாருமே இல்லயா
குரல் உள்ளிருந்து வருகிறது
எனச்சொல்லி
கண்ணீர் வழிகிறது
எழுகிறான்
பாதி பீடியைப்
பற்ற வைக்கிறான்
பீடியின் புகையோடு
கலக்கிறது
துயரப் புன்னகை
போலீஸ் ஜீப்
அருகில் வந்து
நிற்கிறது
அவனைக் கேள்விகளால்
குடைகிறார்கள்
பசியின் குரலில் சொல்கிறான்
அய்யா என்ன
இப்படியே விட்டுட்டுப்
போனா போங்க
இல்ல கூப்பிட்டுப்போயி
உள்ளப் போடுங்க
வேலத் தேடி
பட்டணம் வந்தேன்
நான் தொலையறதுக்குள்ள
கிடைச்சிடும் நம்பறேன்
நாளைக்கு ஒரு எடத்துல
வரச்சொல்லி இருக்காங்கா
இன்னும் சில நாட்களில்
ஓய்வு பெறப்போகிற போலீஸ்காரர்
குறுக்கும் நெடுக்கும்
சிந்தனைகள் ஓட
போகலாம் என
டிரைவரிடம்
சொல்கிறார்
ஜீப்பைப் பார்த்து
எதிர் திசையில் நடக்கிறான்
யாருமே இல்லையா
சத்தம் போட்டுச் சொல்கிறான்
இப்போது
கண்ணீர் இல்லை
அவன் குரல் அசைக்கிறது
Sunday, March 23, 2025
மலை ஏறி இறங்குபவர்
மலை ஏறி இறங்கும்
ஒருவரை எனக்குத் தெரியும்
ஏறக்குறைய
என் வயது இருப்பார்
எனக்கு நடக்கவே
சிரமமாக இருக்கிறது
நீங்கள் எப்படி
இத்தனை மலைகள்
ஏறி இறங்குகிறீர்கள் என்றேன்
கண்கள் மலைபோல் விரியச் சொன்னார்
கால்களின் பாய்ச்சல்
ஏறி இறங்க வைக்கிறது
மலை வழிக்காட்சிகள்
களைப்பைப் போக்கும் மருந்துகள் என்றார்
பிறகு
பல காலம் அவரைப்
பார்க்கவில்லை
ஒருநாள்
காணக்கிடைந்தார்
வயோதிகம் ஒட்டடைப்போல்
அவர் மேல் படிந்து கிடந்தது
மலை ஏறி இறங்குவது
குறைந்துவிட்டது என்றார்
தேநீர்
அருந்தினோம்
உரையாடலுக்குத்
தேநீரும்
தேநீருக்கு
உரையாடலும் என
நீண்டது
கடைசியாக
ஒரே ஒருமுறை
மலை
ஏறுவேன்
இறங்கமாட்டேன்
குதித்துவிடுவேன்
எனச்
சொல்லியபடியே
போய்விட்டார்
அதுதான்
நான் அவரை
கடைசியாகப் பார்த்தது
அதன் பிறகு பார்க்கவில்லை
அவர்
சொல்லிப்போனது
அடிக்கடி
நினைவில் வந்து
துயரம்
தரும்
உடல்
நடுங்கும்
அவரை
இன்னொரு முறை
பார்க்க
வேண்டும்
என்று
அப்போது தோன்றும்
Thursday, March 13, 2025
சிறுமி
புறப்படப் போகிறது பேருந்து
பேருந்தில் தன் பிறந்த நாள் சாக்லெட் கொடுக்கிறாள் சிறுமி
வாய் திறந்த டப்பாவிலிருந்து
ஒவ்வொருவரும் எடுத்துக்கொள்கின்றனர்
கொஞ்சம் பூவை எடுத்து
சிறுமியின் தலையில் வைத்து
வாழ்த்துகிறாள்
ஜன்னலோர இருக்கையில்
அமர்ந்திருக்கும் பூக்காரம்மா
அன்பின் நறுமணம்
பரவுகிறது பேருந்தில்
முன்னேறிய சிறுமி
ஒரு சாக்லெட்டைப் பிரித்து எடுத்து
ஓட்டுநருக்கு ஊட்டுகிறாள்
பாப்பா இவ்வளவு சாக்லெட் வாங்க
காசு இருந்துதா
யாரு வாங்கிக்கொடுத்தா
எங்க அப்பாதான்
எனச்சொல்லி ஓட்டுநரைக்
கட்டிப் பிடிக்கிறாள்
அவர் கண்களைத் துடைத்துக்கொள்கிறார்
வண்டிய எடுங்கப்பா நேரமாகுது
சிறுமி ஆணையிட
நடத்துநர் விசில் அடித்து
அதை ஆமோதிக்க
ஒரு இளவரசியின்
பிறந்த நாள் ஊற்சாகத்தைச் சுமந்துகொண்டு
புறப்படுகிறது பேருந்து
Sunday, January 19, 2025
மெழுகுவத்தி அணையும் வரை...
மெழுகுவத்தி
அணையும் வரை
காத்திருந்து
இருளுக்கு
நன்றி சொல்லிவிட்டுப்
போக வேண்டும் என்றார்
நானும் வரவா என்றேன்
ஆழமாகப் பார்த்தார்
பிறகு கேட்டார்
எதற்கு
உங்கள் எண்ணம் பாய்ச்சும்
வெளிச்சத்தில்
என் இருளைப்
போக்கிக்கொண்டே
வரவேண்டும் என்றேன்
எதுவும் பேசாமல்
அவர் முன்னால் போகப்
பின் தொடர்ந்தேன்