விளை நிலங்களில் எல்லாம்
கட்டிடம் முளைப்பதைப்
பார்த்த விவசாயி
கலங்கிப் போனான்
யாருமற்றப் பயிரைப் போல
வாடிப் போனான்
கட்டிடங்கள்
நிமிர்த்தி அடுக்கி வைக்கப்பட்ட
சவப்பெட்டிகளாக
அவனுக்குத் தோன்றின
பேச்சற்று எல்லோரும்
வேடிக்கைப் பார்ப்பது ஏன்
எதுவும் கேட்காமல்
போவது ஏன் என
ஆயிரம் கேள்விகள் கேட்டு
தனக்குள் அறுந்து போனான்
இளைஞர் சந்ததிக்கு
எச்சரிக்கை கடிதமும்
கையாலாக சமூகத்திற்கு
கண்டனக் கடிதமும்
ஒன்றாய் எழுதி வைத்துவிட்டு
தூக்கில் தொங்கினான்
அதிகாலை பிஞ்சு ஒளியில்
உண்மை போல ஆடியது
அவன் உடல்
யாருக்கும் தெரியாமல்
அவன் கடிதம்
களவாடப்பட்டது
அவன் மரணம்
புதைக்கப்பட்டது
பிடிச்சிருக்கு ,...
ReplyDeleteதருமி சார்.நன்றி.நலமா.நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு சந்திக்கிறோம்.
ReplyDeleteTuesday, November 01, 2011
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteநன்றி சூர்யாஜீவா.
ReplyDeleteபுதிது புதிதாய் முளைக்கும் கட்டிடங்களைப் பார்க்கும்போது சந்தோஷப்பட்டதைவிட வருத்தப்பட்டது தான் அதிகம்.
ReplyDeleteவிளைநிலங்களைக் கூறு போட்டு, கூவிக் கூவி விற்றபின் சோற்றுக்கு அண்டை நாடுகளை அண்ணாந்து பார்க்கும் அவலம் இங்கு மட்டுமே...
யார் என்ன செய்தாலும் இவர்கள் திருந்தப்போவதில்லை என்பதை அழுத்தமாக சில்லியிருக்கிறீர்கள்
ReplyDelete