ஓவிய அரங்கம்
நேரம் முடிந்து
மூடப்படுகிறது
பார்வையாளர்கள்
வெளி வருகின்றனர்
சிலர் கண்களில்
வண்ணம்
ஒட்டி இருக்கிறது
நிசப்த இரவில்
நிறங்கள்
ஆறாகப் பெருகி
அரங்கம் எங்கும்
வழிந்தோடுகிறது
நான்காவது ஓவியப் பெண்
ஓடி வந்து
ஏழாவது ஓவியத்திலிருக்கும்
பெரியவரை
நலம் விசாரிக்கிறாள்
மூன்றாம் ஓவியத்திலிருக்கும்
மஞ்சள் பூக்களை
இரண்டாவது ஓவியத்தின் குழந்தை
கை நீட்டிப்
பறித்து எறிகிறது
வண்ணங்களில்
விளையாடிப் போகின்றன
பூக்கள்
ஏழாவது ஓவியத்தில்
வராமல் பயந்தபடி
பார்க்கும் பூனையைத்
தூக்கி வருகிறாள்
ஒரு தாய்
அவள் கைகளை
நக்குகிறது பூனை
அன்பின் வண்ணங்கள் மின்ன
பசிக்கும் குழந்தை
நீலத்தை சாப்பிட்டு
பச்சை நீரைக் குடிக்கிறது
அடுத்த நாள் ஞாயிறு
விடுமுறை குதூகலத்தில்
எல்லோரும்
திங்களன்று
பார்வையாளர்கள் வருகைக்காக
கதவைத் திறக்கும் காவலாளி
காலடியில் தட்டுப்படும்
மஞ்சள் பூவை எடுத்து
மெல்ல முகர்ந்தபடி
ஓவியங்களைப் பார்க்கிறான்
வண்ணங்களின் நறுமணம்
அவனுள்
பரவத் தொடங்குகிறது
(ஆனந்த விகடன்,27.05.08 இதழில்
விடுமுறை வண்ணங்கள் என்ற தலைப்பில்
பிரசுரமானது)
வித்தியாசமான அழகான கவிதை. தலைப்பும் அதைவிட கவித்துவமாக இருக்கின்றது. வாழ்த்துகள்
ReplyDeleteஉங்கள் கவிதைகளுக்கு மிக கூர்மையான கண்கள். நிசப்த அரங்கத்தின் நிகழ்வுகளை அழகாய் பார்கிறது. பார்த்து எனக்கும் சொல்கிறது பின் வண்ணங்களின் நறுமணம் என்னுள்ளும்.
ReplyDeleteஅழகு!
ReplyDelete-ப்ரியமுடன்
சேரல்
காதல் தேவதையின் ஆசிர்வாதங்கள் உங்களுக்கு அதிகம் போல எனக்கும் கொஞ்சம் சிபாரிசு செய்யுங்களேன்
ReplyDeleteஅன்புடன்
ஜகதீஸ்வரன்
http://jackpoem.blogspot.com
சுவாரஸியமா இருந்தது.. :)
ReplyDeletehiyo...i enjoyed!
ReplyDelete