மாயப்பல் சக்கரம்

மாயப்பல் சக்கரம் 

நசுக்கும்

புகுந்து மீள 

வாழ்க்கைக் 

கொஞ்சம் இருக்கும்

பிகாஸோவுடன் உணவருந்துதல்

பிகாஸோவுடன்
உணவருந்திக் கொண்டிருந்தேன்

உனக்கு வரையத் தெரியுமா என்றார்

பதட்டத்துடன்
தெரியாது ஆனாலும்
நான் உங்கள் ரசிகன் என்றேன்

பரவாயில்லை
ஏதாவது வரைந்து காட்டு என்றார்

நீரை
நடுங்கிய விரலால் தொட்டு
சமனற்ற ஒரு கோடு
வரைந்து சொன்னேன்
என் சக்தி இவ்வளவுதான் என்று

சிரித்தார்

கோடு மறைந்து போயிருந்தது

அவர் மறைந்து போனார்

நானும் மறைந்து கொண்டிருந்தேன்
நினைவில் படிந்து போயிருந்த
அவர் ஓவியத்திற்குள்

ஒரு பாடல்

உனக்காக ஒரு பாடலை
சுமந்து வந்தேன்
நீ இறக்கி வைத்துவிட்டுச் சொன்னாய்

நீ ஊதி என் மேல் செலுத்தும்
காற்றுப் போதும்
என் உயிரில் கலந்த
இசையாய் மாறும்

புல்

வனம் முழுதும்
துணை வந்து
வழிகாட்டி
அனுப்பி வைத்தது புல்
தொலைதூரம்
வந்த பிறகு தோன்றியது
பெயர் கேட்க மறந்தது

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

876-

மையப்படுத்தும்
மையத்தில்
இருக்க வேண்டும்
என்பதே
மெய்மையின் கோட்பாடு

877-

பயணத்தை
சிறகில் வைத்திருக்கும் பறவை
தூரத்தைக்
கண்களில் வைத்திருக்கும்

878-

இறந்து போனவனை
எழுப்பினேன்
என்னை சாகடித்துவிட்டு
நடந்து போனான்

879-

கிளை வழிகளிலும்
பெரு வழிகளிலும்
பயணித்து
அடைந்தேன்
என் வழியை

880-

துயரத்தைப் பாடிய பறவை
பறந்துவிட்டது
கிளையில் வழிகிறது மழை

இந்த வரி

நான் மரணத்தைத் தின்று
தனிமையைக்
குடித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

இந்த வரி
அந்தப் பெரியவரைப்
பார்க்கத் தோன்றியது

பொருத்திப் பார்க்கத்
தோன்றவில்லை

சிறு செடி

பாறையென நினைத்து
அகற்றிக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்
என்னை

அதன் கீழ்
சிறு செடியென
நான்
பூத்திருப்பது
தெரியாமல்

இரவின் தூரிகை

இரவின் தூரிகை
இருளில் வரைகிறது
இருள் மட்டுமே
பார்க்கும் ஓவியத்தை

விழிப்புகள்

அறுந்து போன தூக்கத்தைப்
பிறகு சந்திக்கவில்லை
வந்தது எல்லாமே
வேறு வேறு விழிப்புகள்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

871-

எறும்பின்
நிழல்
யானை போல்

872-

ஊஞ்சல் போல்
அசைகிறது
ஒற்றை வரி

873-

கை மணலில்
ஓடும்
சிறு நதி

874-

இருக்கும் இடத்திலேயே
இருக்கிறது
தேடிக்கொண்டிருப்பது

875-

நகர்ந்து போகும் வாழ்க்கை
நம்மை ஓடவிட்டுப்
பிடிக்கச் சொல்கிறது

விளிம்பிலிருந்து

அழகு வழிகிறது
வாழ்க்கையின்
விளிம்பிலிருந்து
பருகி சுவைக்கலாம்
பார்த்து ரசிக்கலாம்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

869-

வரைந்த கல்லறையில்
உயிரோடு வசிப்பது
சுகமாக இருக்கிறது

870-

கனவை கனவில்
குறித்து வைத்தேன்
குறிப்புகள் முழுதும்
மறந்து விட்டேன்

கவிதையில் தைப்பவன்

மரணம் கிழித்துப் போட்டவனை
கவிதையில் தைத்துக்கொண்டிருக்கிறேன்
என்றவனை
மழை பெய்யும் இரவில்
சந்தித்தேன்

காப்பாற்றி விடுவாயா என்றேன்

முகநீரைத் தள்ளியபடி சொன்னான்

முயன்று பார்ப்பேன்
இல்லையெனில்
என் கவிதையும்
அவனோடு சேர்ந்து
இறந்து போகும்

மீண்டு வந்த நான்

போரில்
நீ இறந்துவிட்டாய்
இந்த வசனம்
நீ பேசக்கூடாது

மீண்டு வந்த நான்
எம் மண்ணின் நாவால்
பேசித்தான் ஆகவேண்டும்

நகர்ந்து போங்கள்
இல்லை
துண்டாகிப் போவீர்கள்

காகித கப்பும் பெரியவரும்

பேருந்துக்காக
காத்திருக்கும் அவனை
நெருங்கி அமரும்
பெரியவர் சொல்கிறார்
உங்கள எங்கயோ
பாத்திருக்கேன் தம்பி
உங்கள எங்கயோ பாத்திருக்கேன்

பேச்சை தவிர்க்க விரும்பி
அவன் வேகமாகச் சென்று
ஒரு தேநீர் வாங்கி வந்து
அவர் கையில் தருகிறான்

தண்ணீர் போல
சில நொடிகளில்
குடித்து முடிக்கிறார்

தம்பி உங்கள்
இங்கதான் பாத்திருக்கேன்
ஆனா எங்கயோ
பாத்த மாதிரி இருக்கு
எனச்சொல்லிவிட்டு
நன்றியுடன் கும்பிட்டபடி நடக்கிறார்

அவர் கை இறுக்கத்தில்
அந்த காகித கப்
அவன் அவருக்குத் தந்த
நினைவுப் பரிசைப் போல

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

863-

இல்லாதவன்
அள்ளிக் கொடுக்கிறான்
இல்லாததை

864-

புள்ளி மேல்
வழியும் நதி
வாக்கியம் போல

865-

என் விழுதலின்
கணக்கு
உங்களிடம்

எழுதலின்
குறிப்பு
என்னிடம்

866-

தயங்காமல் உதவ
நீளும் கரங்கள்
தாய்மையின் கிளைகள்

867-

என்ன
விற்கிறாய்

என்னை

868-

கால் நீட்டி
படுக்கச் சொல்கிறது
பிரபஞ்சம்
உடல் சுருக்கிப்
படுக்கச் சொல்கிறது
அறை

பூனை எலி மற்றும் கவிதை

கவிதையை
இழுத்துப் போன பூனை
எலியிடம்
போட்டு விட்டுச் சென்றது

எங்கு போடலாம் என
யோசித்த எலி
அங்கேயே
விட்டு விட்டுச் சென்றது