நான் வில்லனாக சித்தரிக்கப்பட்ட
உங்கள் நெடுங்கதையில்
என்னை கதாநாயகனாக
வைத்திருந்த பக்கங்களை
கிழித்து விட்டீர்கள்
உங்கள் கொடூரமும் வன்மமும்
ஏற்றப்பட்டு நான்
உலவ ஆரம்பித்தேன்
சண்டையிட்டேன்
குரூரம் பயின்றேன்
கொன்றேன்
இன்ன பலவும் செய்தேன்
என் ரத்தத்தை
உங்கள் பேனாவில் நிரப்பி
எழுதிக் கொண்டிருந்தீர்கள்
உங்கள் பசி அடங்க
எனனை பசிக்க வைத்தீர்கள்
என்னிடமிருந்து மனிதம்
எட்டிப் பார்க்கும் போதெல்லாம்
உள் தள்ளிப் பூட்டினீர்கள்
இரவு போதையில்
என்னை உங்களோடு அமரவைத்து
உரையாடி
மேலும் பல வியூகங்களை உருவாக்கினீர்கள்
என் கண்ணோரத் துளியைப்பற்றி
கவலைப்படாமல்
உங்கள் எழுத்தின் நியமனங்களின்படி
முடிவில் நான்
இறந்து விடுவேன்
உங்கள் கதை விவாதிக்கப்படும்
நீங்கள் பேசப்படுவீர்கள்
முடிந்திருப்பேன் நான்
யாருக்கும் தெரியாத கதாநாயகனாய்
அன்பு நண்பர் ராஜா அவர்களுக்கு,
ReplyDeleteஇன்றைய உலகின் தீவிரவாதிகள் பல உங்கள் கவிதையின் அந்நாள் கதநாயகர்கள்தான். நேற்று அதாவது ஞாயிற்றுகிழமை மாலைநேரம் பீஸ் ரயிலடியின் சுரங்கப்பாதையின் அருகில் ஒருவள் கையில் உறங்கிகொண்டிருக்கும் குழந்தையுடன் பிச்சை எடுத்துக்ெகாண்டிருந்தாள் அந்த குழந்தையை நான் பார்க்கும்போது மணி மாலை 5.30 மணி மீண்டும் குழந்தையை அவள் மடியில் பார்க்கும்போது மணி 7.30 மணி அதேபாணியில் உறங்கிகொண்டிருந்தது,
அவளுடையது அல்ல அந்த குழந்தை அந்த குழந்தை அவள் அல்லது அவன் என்ற பாணியில் ஒரு தீவிரவாதியாகதான் வரும். என் பார்வையில் அக்குழந்தை ஒரு காதாநாயகி அல்லது கதாநாயகன் உங்கள் கவிதையை உள்வாங்கியவுடன்.