886-
உதிர்ந்த இலையின்
குருவே நான் அமைதியாக
தொடாத வானம்
தொடச் சொல்லும்
ஞானம்
தொடச் சொல்லும்
ஞானம்
887-
மனது
கலப்படமானது.
கலப்படம்
பழகிப் போனது
888-
உதிர்ந்த இலையின்
ஞாபகத்தில் மரத்தின்
ஒன்றிரண்டு சொற்கள்
889-
குருவே நான் அமைதியாக
யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
நீங்கள்
அமைதியை
யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
890-
நன்றியால்
நெய்த அன்பில்
நானும்
ஓர் இழை
891-
இருள் வனத்தில்
ஒளிக்கோலம்
மின்மினிப்பூச்சி
892-
வழி அடைக்கப்பட்டிருக்கிறது
என்றவன்
நின்று கொண்டிருந்தான்
பிரபஞ்சம் திறந்திருக்கிறது
என்றவன்
நடந்து கொண்டிருந்தான்
893-
நாடக கண்ணீர
புரிஞ்சிக்கிட்டேன்
அது வேஷம்
கலைச்சப்ப
விழிச்சிக்கிட்டேன்
894-
எதற்கு நின்றுகொண்டிருக்கிறாய்
ஓடி வந்ததை
அசை போடுகிறேன்
அதை ஓடியபடியே செய்
ஓடு
895-
பசியை இலையாய்
விரித்து வைத்திருக்கிறேன்
நீங்கள் என்ன
பரிமாறினாலும்
எனக்கு சம்மதம்
896-
என் மீதி நான்கள்
உங்களுக்குள்
இருக்கிறார்கள்
897-
தவமிருந்தவன்
தூங்கிப்போனான்
அவன் வரத்தை
யாரோ ஒருவன்
வாங்கிப்போனான்
898-
நினைவின்
பெரும் குகை
உள்ளிருள்
அழகு
ஒளிக்கோலம்
மின்மினிப்பூச்சி
பிரபஞ்சம் திறந்திருக்கிறது
புரிஞ்சிக்கிட்டேன்
அது வேஷம்
கலைச்சப்ப
விழிச்சிக்கிட்டேன்
ஓடி வந்ததை
அசை போடுகிறேன்
அதை ஓடியபடியே செய்
ஓடு
விரித்து வைத்திருக்கிறேன்
நீங்கள் என்ன
பரிமாறினாலும்
எனக்கு சம்மதம்
No comments:
Post a Comment