826-
தனிமை
நிரம்பித் ததும்பும்
இந்த அறையில்
தனிமைக்குத்
துணையாய் நான்
827-
என் கால்களின் செவி
அறியும் ஒற்றைச் சொல்
செல்
828-
என்னைப்
பூட்டிவைத்துப் போகிறாய்
உனக்குத் தெரியாது
நான் புகைபோல கசிந்து
வெளியேறிவிடுவேன் என்று
829-
மெளனம் படர்ந்து
மெளனம் படர்ந்து
மெளனம் நாவாய் ஆனது
வார்த்தை மறந்து
வார்த்தை அழிந்து
மொழியே முடிந்து போனது
No comments:
Post a Comment