தாத்தாவுடன்
வாக்கிங் போய்விட்டு
வந்த பேத்தி
அவர் கால் கழுவி வருவதற்குள்
வரைந்ததைக் காட்டினாள்
பேத்தியின் பிஞ்சு கிறுக்கலில்
நிமிர்ந்து நின்றது
ஒரு மரம்
கன்னத்தைத் தட்டி
பாராட்டு சொன்ன
தாத்தாவைக் கேட்டாள் சிறுமி
இது எந்த மரம் சொல்லுங்க
விழித்து நின்ற தாத்தாவுக்கு
விடை சொன்னாள்
நடந்து போனப்ப
நாம பாத்தமே
நீங்க கூட சொன்னீங்களே
இது புயல்ல சாஞ்ச மரம்னு
அதுதான் தாத்தா இது
நான் நிக்க வச்சிருக்கேன்
உங்கள் கவிதைகளில் வரும் குழந்தைகள் தனித்துவமாக இருப்பதாகப் பார்க்கிறேன். அவர்களில் உங்களைப் பார்க்கிறேன்.ஒருவேளை நீங்கள் உங்கள் குழந்தையிடம் உங்களின் தத்துவங்களைக் காண்கிறீர்களோ...?
ReplyDeleteகதை வடிவிலேயே இருக்கிறது. ரெம்ப நல்ல சிந்தனைகள்.
ReplyDeleteராஜா சந்திரசேகர்,
ReplyDeleteஇந்தக் கவிதை மிகவும்நன்றாக இருக்கிறது
:)
ReplyDelete