எரியும் நூலகம்

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது நூலகம்

தீவைத்த சதிகாரர்கள் தப்பிவிட்டார்கள்

காலம் தீக்கனலாகிறது

ஊற்றிய நீரை வாங்கி
தன் பசியைத் தீர்த்துக்கொள்ளப் பார்க்கிறது நெருப்பு

கொடும்பாவிகள் சிக்கவில்லை

ஏவப்பட்ட பேய்கள்
குற்றத்தை நிகழ்த்திவிட்டு
தடம் காட்டாதபடி பதுங்கிவிட்டன

கேட்கிறது
தீயில் வேகும்
கதாபாத்திரங்களின் அழுகுரல்கள்

வரலாற்றின் வலிகள்

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது நூலகம்

உருவான முதல் நாளிலிருந்து
நூலகத்தின் வாசனையை
உணர்ந்த பெரியவர்
அழுது கொண்டிருக்கிறார்

புத்தகங்களை வெகுவேகமாய்
படிக்கிறது நெருப்பு

உதவி மறுக்கப்பட்ட நூலகம்
அனாதையைப் போல
பார்க்கிறது

புகையில்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
தொலைந்துகொண்டிருக்கிறது

மழை வந்து
மீதி பொக்கிஷங்களைக் காப்பாற்றிவிடாதா
பிரார்த்தனைகள் காற்றில் கலக்கின்றன

வானம் அசையக் காணோம்


இறந்து கிடக்கின்றன
உள் வசித்த புறாக்கள்

சூட்சியின் வியூகம்
அறிவு ராஜ்ஜியத்தை வீழ்த்தி இருக்கிறது

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது நூலகம்

ஊடகங்கள் நூலகத்தின் இறுதிக் காட்சிகளை
பலகோணங்களில் காட்டுகின்றன
கண்ணீரும் கண்ணும்
அருகருகே இருப்பது போன்று
மிகத் துல்லியமாக
நேரடி ஒளிபரப்பாக

நூலகர் தப்பிவர விரும்பாமல்
நூலகத்தோடு தீ சமாதியானதாக
ஒரு தகவல் கசிகிறது

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது நூலகம்

மூன்று தலைமுறை கண்ட நூலகம்
முடிந்துகொண்டிருக்கிறது

சதிகாரர்கள் பிடிக்கப்படுவார்கள்
மீண்டும் இதுபோல்
நிர்மாணிக்கப்படுமென்று
செய்திகள் உற்பத்தியாகின்றன

பலூன் வார்த்தைகள்
பஞ்சமின்றி பறக்கின்றன

எரிந்து கொண்டிருக்கிறது நூலகம்

புத்தகத்தைத் திருப்பி தரவந்த சிறுமி
அதைக் காப்பாற்றிவிட்ட பதட்டத்தில்
கைநடுங்க இறுக்கமாகப் பிடித்தபடி
பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள்

புத்தகத்தின் அட்டையில்
ஒளிர்கிறது நூலகத்தின் பெயர்

பெயரற்ற பள்ளத்தாக்கு

இந்த பள்ளத்தாக்கில்
பனிமூடி இருக்கிறது

கை நீந்திப் பார்க்க
பூக்கள் சிக்குகின்றன

ஒரு பூவிலிருந்து
பட்டாம்பூச்சி பறந்தோடுகிறது
பிஞ்சு ஒளியை அசைத்தபடி

உள்ளிழுக்கும் மூச்சுக்கு
கிடைக்கின்றன
வனத்தின் வாசனைகள்

பழக்கமாகிவிட்டது
பள்ளத்தாக்கு

பள்ளத்தாக்கின் பெயரை
உரக்கச்சொல்லி
மலைகளுக்கு
அறிமுகப்படுத்த வேண்டும்

இதற்கு ஒரு
பெயர் வேண்டும்

நல்ல பெயராக

நழுவி மறைகின்றன
பெயர்கள்

கிடைக்காமலாப் போகும்
ஒரு நாள்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

242-

மண் பூசிய
பழத்தை எடுத்து
ஊதித் தின்றேன்

அருகில் வந்தவர்
அது நான்
எறிந்த கல்
வேண்டும் என்று
வாங்கிப்போனார்
கல் மனிதராக

ஊறும் சுவையின்
உள்ளிருந்தேன் நான்
பழத்தின் மரமாக

243-

சொல்லின்
விளிம்பில்
தொங்கும்
துளி

துளியில்
ஒளிரும்
பிரபஞ்சம்

பிரபஞ்சம்
குடிக்க
நீளும்
நாவு

விழுகிறது

துளி
சொல்

சொல்
துளி

இரண்டுமற்று
நான்

வனத்தின் புகைப்படம்

மேஜை மேலிருக்கும்
வனத்தின் புகைப்படம்
பார்த்துக்கொண்டே
வேலை செய்யலாம்
சிங்கத்தின் கர்ஜனையும்
வனத்தின் உள்ளிருந்து
வரக் கேட்கலாம்

பிறகு உன் சிறகு

அலகால்
கூண்டை உடை
கிளியே

பிறகு உன் சிறகு
காற்றில் எழுதும்
சுதந்திரத்தின் பாடலை

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

235-

பிடிபடவே
தப்பித்தேன்
பிடிபடவும்
தப்பித்தேன்

236-

இரவின் பரணையில்
புணரும்
கனவுகள்

237--

ஓயாது குடித்தோம்
ஓய்ந்து போனோம்
ஆனாலும் பேசினர்
எனது நானும்
அவனது அவனும்

238-

நீ மெளனத்தின்
எந்த புள்ளியில்
இருக்கிறாய்

சின்னத் திருத்தம்
நான் மெளனத்தின்
புள்ளியாக இருக்கிறேன்

239-

நீ படிமமா
குறியீடா

நான் குறியீட்டின்
படிமம்

படிமத்தின்
குறியீடு

240-

வேண்டாத சொற்களைத்
தவிர்த்துப் பார்த்தேன்
சொற்களின் கடைசியில்
என்னையும் பார்த்தேன்

241-

எதுவுமில்லாதிருப்பதே
இருப்பதில் இருக்கும்
விஷேசம்

மகளின் மெழுகுவத்தி

மெழுகுவத்தி
வரைந்து கொண்டிருந்தாள் மகள்

கண்கள் ஒளிர
வண்ணம் பூசி
அழகாய்
நேர்த்தியாய்

திரியை வரைந்தபோது
இருளானது

ஆனாலும் தொடர்ந்தாள்

மின்சாரம் வந்து
பார்க்க
மின்னியது மெழுகுவத்தி

ஆடி அழைப்பதுபோல் திரி

ஆச்சர்யத்துடன்
கேட்டேன்

சொன்னாள்

எனக்கு மட்டும்
வெளிச்சம் காட்டுச்சு
மெழுகுவத்தி
அதுலயே வரைஞ்சி
முடிச்சிட்டேன்பா

காலம்

குவிந்து கிடந்த
புகைப்படங்களில்
கல்லெறிந்தேன்
உறைந்து போயிருந்த காலம்
அலையெழுப்பி
மறைந்து போனது

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

232-

கிண்ணத்தின் விளிம்பிலிருந்து
ததும்பும் நீர் போல்
ததும்புகிறது மனது
மனதிலிருந்து

233-

உண்மைக்குள்
நுழைந்து கிடந்தேன்
பொய்கள்
மக்கி முடிய

வெளிவரலாம்
ஒரு நாள்

உண்மையின் துகளென
அல்லது
பொய்யின் உடலென

234-

வரியை
கவ்விப்போன
கனவை விரட்டினேன்
கனவைப் போட்டுவிட்டு
ஓடியது வரி

நட்பு

ஒதுங்கியபோது
பழைய நண்பனின்
ஞாபகம் வந்தது

பின் நிற்கும் வரை
மழை நண்பனாக இருந்தது

கடல் பார்த்தல்

இருளில்
கடல் பார்க்க
இருளெனக் கிடந்தது

பகலில்
கடல் பார்க்க
பகலெனத் தெரிந்தது

இரவுக்கும் பகலுக்கும்
நடுவில் வந்து
கால் நனைத்த அலை
கேட்டுப் போனது

கடலை நீ எப்போது
கடலாகப்
பார்க்கப் போகிறாய்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

228-

நகர்ந்து
நகர்ந்து

வந்து சேர்ந்த
இடத்திலிருந்து

நகர்ந்து
நகர்ந்து

நகர்ந்து
நகர்ந்து

சென்று சேர்ந்த
இடம் நகர்த்த

நகர்ந்து
நகர்ந்து

தொடர்ந்து
தொடர்ந்து

நகர்ந்து
நகர்ந்து

229-

கவிதைக்கு
வந்து சேராத வார்த்தையை
சிலுவையில் அறைந்தேன்

கசிந்த ரத்தத்தில்
என் வன்மம் அறிந்தேன்

230-

காலத்திலிருந்து
நீ எவ்வளவு கறப்பாய்
கேட்கிறது
வைக்கோல் கன்றுக்குட்டி

231-

நான் இல்லை
என்கிற இல்லையில்
இல்லாமல் இல்லை நான்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

226-

சுயம் பிளக்க
கிடந்தன
உடைந்த நான்கள்

227-

இருளின் கரி எடுத்து
என்ன எழுதுகிறாய்

ஒளியின் கருணையை

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

224-

கேள்வியில்
தொங்கிய பதிலை
கேள்விக்குத் தெரியாமல்
எடுத்துக்கொண்டேன்

225-

இசை
எங்கிருக்கிறது
இசைக்கு வெளியில்

அனுபவ சித்தனின் குறிப்புகள்

223-

தாவோவிடம்
என் சமநிலைப்பற்றிக் கேட்டேன்

உன் இரு முனைகளிலும்
நீ ஒத்த பலத்துடன் இரு
தன்நிலை பழகியவுடன்
எடை மாற்றிக்கொள்வது பற்றி
யோசிக்கலாம் என்றார்

அவனும் நீங்களும்

அவனை எல்லோரும்
கல்லால் அடித்துக் கொன்றார்கள்

கடைசியாக
தூக்கிப் புதைக்க
அருகில் வந்தபோது
கொஞ்சம் உயிர் இருந்தது

அவன் கண்களால் சொன்னான்
இன்னும் ஒரு
கல் தேவை

தேடல்

கடலின் மேற்பரப்பில்
அமர இடம் தேடி
பறக்கிறது
ஒரு சிறு பறவை

பாவமாக இருந்தது

பின்னொரு நாள்
ஒரு மீன்குஞ்சிடம்
பேசிக்கொண்டிருந்தபோது
கவலையுடன் சொன்னேன்
அந்த பறவைப் பற்றி

நான்தான்
அந்த பறவை
அமர இடம் கிடைக்காததால்
மீனாகி
நீந்திக்கொண்டிருக்கிறேன்
எனச் சொல்லி
நீரைப் புன்னகைக்க வைத்தபடியே
மறைந்து போனது

இப்போது பார்க்க
கடலின் மேல்
எதுவுமில்லை


நடந்த போது
மனதின் இதத்தைப் போல
தொடங்கியது
மழை

மிச்ச நேரம்

பேஸ்புக்
ட்விட்டர்
வலைப்பக்கம்
இன்னபிற
இணைய தளங்களைத்
தாண்டி
மிஞ்சும் நேரம் கைப்பற்றி
அறை சிறையிலிருந்து
விடுபட்டு
காலாற நடந்து போய்
பார்த்து வர வேண்டும்
பனி பூத்த
புற்களையும்
நேசம் கலந்த
முகங்களையும்