பெருமழை

கனவை நனைக்கும் பெருமழை
மூழ்கிய இரவிலிருந்து
விழித்தெழும் காலை

மற்றும் சில எண்கள்

டைய்யை சரி செய்து கொண்டவர்
கண்மூடித் திறந்தார்

பெரியவர் வெளியேறுவதில்
தாமதம் ஏற்பட்டது

ஒன்று இரண்டு முன்று
சொல்லியது குழந்தை

அதில் ஒரு சித்திரம்
படிந்திருந்தது

நான்கில் சிரித்து நின்றது
ஒரு ரோஜாப்பூ

அருகாமை நறுமணத்தை
உள்வாங்கியது இளமை

பாடல் முணுமுணுப்பின்
சத்தம் குறைத்தாள் பெண்

போவதும் வருவதுமாய்

மடித்த காகிதங்களைப்
படித்துப் பார்த்தார்
நடுத்தர வயதுக்காரர்

பலவித புன்னகைகளில்
வேலை வேட்டையாடி

நீள் சதுர கண்ணாடி
காட்டிக்கொடுத்த வயதைக்
குறைப்பது பற்றி யோசித்தார் ஒருவர்

கூடவே வந்தது இசை

போவதும் வருவதுமாய்

யாராவது வருவார்களா
பார்த்தபடி இருந்தன
படிக்கட்டுகள்

பதிவு செய்யப்பட்ட
வசீகர பெண் குரல்
அடிக்கடி ஒலித்தது

தயவு செய்து
கதவை மூடவும்

அன்பின் வாசனை

கை குலுக்கி
விடை பெறுகிறாய்
என் உள்ளங்கை எல்லாம்
உன் அன்பின் வாசனை

விட்டு விட்டு

வானம் அறுத்து
தன்னை
செய்துகொண்ட கவிதை
பறக்கிறது
என்னை விட்டு விட்டு

பூ ஜாடியும் அவனும்

பூ ஜாடியை
மாற்றி வைப்பது
அவன் வேலை
தினம் தினம்
பூக்களை நிரப்பி
அதை செய்கிறான்
புதிய நாளை
டேபிளில் வைத்து
முந்தைய நாளை
எடுத்துப்போவது போலிருக்கும்
அவன் செய்வது
காற்றில் ஆடி
நன்றி சொல்லும் பூக்கள்
பூக்களுக்கும் அவனுக்குமான இசைவில்
வாசம் இருந்தது
பூ ஜாடியை
மாற்றி வைப்பது
அவன் வேலை
அலுப்பிலாமல்
செய்கிறான் இதை
பூக்கள் பஞ்சம்
வந்ததில்லை அவனுக்கு
அவன் புன்னகையில்
சில பூக்கள் ஒட்டி இருக்கும்
அவனே உதிர்ந்து
பின் மலர்வது போலிருக்கும்
ஒவ்வொரு முறை
இதை செய்யும் போதும்